بهبود ایمنی در سایت های ساخت وساز اسکلت فلزی

مهران ملکی روشتی¹

1) دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت حرفه ای دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

محل انتشار : پنجمین کنفرانس بین المللی و ششمین کنفرانس ملی عمران، معماری، هنر و طراحی شهری(5iccacs.ir)
چکیده :
صنعت ساخت و ساز به دلیل استفاده از تجهیزات پیشرفته، روش های نوین ساخت، ساختار سازمانی موقتی و استفاده چند کاربردی از کارکنان، یک فضای کاری پیچیده ای را ایجاد می‌کند. مطالعات نشان داده است بسیاری از کارکنانی که در این صنعت مشغول به فعالیت هستند بواسطه وقوع حوادث شغلی دچار صدمات جانی و مالی قابل ملاحظه ای می شوند. بنابراین ایمنی محیط کار در صنعت ساخت و ساز اسکلت فلزی نیاز به توجه ویژه ای دارد. بررسی ادبیات مطالعات مشابه در داخل و خارج از کشور و بازدید های میدانی از یک گارگاه ساختمانی در منطقه 22 غرب تهران انجام شد. پس از آن یک بررسی اپیدمیولوژیکی از حوادث ناشی از کار طی دوره سه ساله از سال 1397-1399 انجام گرفت. در نهایت با بکارگیری شاخص پیش بینی کننده ریسک، کارکرد های پر خطر فعالیت های برپایی سازه اسکلت فلزی تعیین گردید. یافته های حاصل از بررسی اپیدمیولوژیکی نشان داد بالاترین مقدار شاخص شدت- تکرار حادثه در سال 1398 با مقدار FSI=1/18 بود که حاکی از وضعیت نامطلوب ایمنی در این سایت کاری است. سه کارکرد ریگری و باربرداری 39/RI=11، قرار گیری بار 06/RI=9 و اتصالات سازه ای 06/RI=9 جزو فعالیت های پر خطر( دارای ریسک بالا) از دیدگاه شاخص پیش بینی کننده ریسک می باشند. این پژوهش می¬تواند به عنوان یک منبع اطلاعاتی مفید برای کارفرمایان و مدیران پروژه¬های عمرانی جهت بهبود و کنترل ایمنی در این حوزه کاری سودمند باشد.
کلمات کلیدی : صنعت ساخت و ساز اسکلت فلزی ایمنی شاخص پیش بینی ریسک