تبیین مولفههای تاثیرگذار در طراحی اقامتگاههای گردشگری با رویکرد معماری پایدار
تبیین مولفههای تاثیرگذار در طراحی اقامتگاههای گردشگری با رویکرد معماری پایدار
میلاد فیروزخرمی1 رویا صادقی فرشته2
1) دانشجویکارشناسیارشدمعماری،موسسهآموزشعالی
2) استادیارگروهمعماری،موسسه آموزشعالیعمرانو
محل انتشار :
پنجمین کنفرانس بین المللی و ششمین کنفرانس ملی عمران، معماری، هنر و طراحی شهری(5iccacs.ir)
چکیده :
ﻧﺎﮐﺎرآﻣﺪي و ﻧﺎﭘﺎﯾﺪاري ﺑﺴﯿﺎري از راﻫﺒﺮدﻫﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ در حوزهي ﺗﻮﺳﻌﻪ، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰان و مسئولین را ﺑﺮ آن داﺷﺖ ﺗﺎ راهکارهای ﺟﺪﯾﺪي را ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ راﻫﺒﺮدﻫﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ ﮐﻨﻨﺪ. از اﯾﻦ رو ﺑﺎ ﻣﻄﺮح ﺷﺪن ﻧﻈﺮﯾﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﯾﺪار از دﻫﻪ 1970 ﺑﻪ ﺑﻌﺪ، ﺗﻮﺳﻌﻪ ﮔﺮدﺷﮕﺮي ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮑﯽ از راﻫﺒﺮدﻫﺎي ﻣﻤﮑﻦ و کارآمد ﺑﺮاي ﺗﻮﺳﻌﻪ در ﺑﺴﯿﺎري از ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻋﻘﺐﻣﺎﻧﺪه و ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮑﯽ از ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦﻫﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮاي ﭘﯿﺎدهﺳﺎزي اﻟﺰاﻣﺎت ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﯾﺪار و ﭘﺎﯾﺪاري ﻣﺤﯿﻂزﯾﺴﺖ، اﺟﺘﻤﺎع و اﻗﺘﺼﺎد و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اﯾﺠﺎد اﺷﺘﻐﺎل، ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﮔﺬاري دوﻟﺘﯽ و ﺧﺼﻮﺻﯽ، ﺑﻬﺒﻮد زﯾﺮﺳﺎﺧﺖﻫﺎ و ﻣﻨﺎﻓﻊ اﻗﺘﺼﺎدي در ﻧﻮاﺣﯽ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﻄﺮح ﮔﺮدﯾﺪ.
مقاله حاضر درصدد تبیین مولفههای تاثیرگذار در طراحی اقامتگاههای گردشگری بر مبنای رویکرد توسعه پایدار است. این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی و با تکیه بر مطالعات کتابخانه ای در زمینه بررسی ضوابط طراحی اقامتگاه های گردشگری در ایران انجام شده است. طراحی اقامتگاه بر مبنای رویکرد توسعه پایدار با توجه به سیستم سرمایشی-گرمایشی، سیستم آبیاری(آب خاکستری)، منابع تامین انرژی، استفاده از بام سبز و نیز رعایت ضوابطی نظیر طراحی حیاط مرکزی، فضای سبز هتل، طراحی آب نما بر روی بام، طراحی پنجره ها، استفاده از تراس و مصالح ساختمانی مطلوب، راهی مناسب برای دستیابی به توسعه پایدار می باشد.
کلمات کلیدی :
توسعهپایدار
اقامتگاه گردشگری
معماری پایدار
انرژی