شاخص شناسی معماری همساز با اقلیم در شهر اوز در راستای الگوی معماری پایدار

شاخص شناسی معماری همساز با اقلیم در شهر اوز در راستای الگوی معماری پایدار

arezoo shafaei1

1) دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری گرایش معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لار،

محل انتشار : پنجمین کنفرانس بین المللی و ششمین کنفرانس ملی عمران، معماری، هنر و طراحی شهری(5iccacs.ir)
چکیده :
هدف پژوهش حاضر شناسایی شاخصه های معماری بومی شهرستان اوز مبتنی بر خصوصیات اقلیمی و پایداری است. این تحقیق از نوع کاربردی می باشد که با بررسی نمونه های متعدد به صورت توصیفی - تحلیلی صورت گرفته است. جمع آوری داده ها به شکل اسنادی، کتابخانه ای، میدانی و مشاهده می باشد. نتایج نشان داد که چهار مولفه اصلی نفوذپذیری، همبستگی، تفاوت و یگانگی و نیز هشت مولفه فرعی را می توان برای بافت معماری و شهرسازی بومی شهرستان اوز تعیین نمود. همچنین؛ شاخص های معماری بومی شهرستان اوز نیز در پنج دسته خلاصه می شوند که عبارتند از : دسترسی، فضاها و حریم ها؛ تنظیم دما و مصرف بهینه انرژی؛ تهویه هوا؛ مواد و مصالح. بیشتر مولفه بکار گرفته شده در نمونه های مورد مطالعه، بیهودگی ) 15 درصد( و کمترین میزان مربوط به مولفه درونگرایی ) 95 درصد( بوده است. در مجموع، می توان نتیجه گرفت که با وجود فرهنگ غنی و ارزشمند تاریخی و اصولی در زمینه ی معماری و شهرسازی در منطقه، شرایط امروزی بیانگر ضعف، ناکارامدی و فقدان هویت است. عدم وجود یک الگوی مناسب و منطبق با رویکردهای شهرسازی ایرانی- اسلامی از مهمترین مسائل امروزین شهرستان اوز است.
کلمات کلیدی : معماری بومی. اقلیم. الگوی هویتی. شهرستان اوز