مدل ساختاری نقش واسطه¬ای عزت نفس در رابطه بین کمال¬گرایی والدین با اضطراب جدایی کودکان

مریم روحانی¹ مهدی دهستانی²

1) کارشناسی ارشد روان¬شناسی مثبت گرا، گروه روان¬شناسی، دانشکده روان¬شناسی، دانشگاه پیام نور رامسر، ایران.
2) دانشیار، گروه روان¬شناسی، دانشکده روان¬شناسی، دانشگاه پیام نور تهران، ایران،

محل انتشار : اولین همایش ملی علمی دانشجویی روان‌شناسی(cpssuma.ir)
چکیده :
هدف پژوهش حاضر تعیین نقش واسطه¬ای عزت نفس در رابطه بین کمال¬گرایی والدین با اضطراب جدایی کودکان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمام دانش-آموزان دختر شهر تهران در بهار سال 1399 بود که از میان آن¬ها 300 نفر دانش آموز به همراه مادران-شان به روش نمونه¬گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل سیاهه شناختواره¬های کمال‌گرایی چندبعدی کابوری و تاننو (2004)؛ مقیاس عزت نفس روزنبرگ (1965) و مقیاس سنجش اضطراب جدایی (نسخه والد) هان و همکاران (2003) بود. داده¬های پژوهش حاضر با استفاده از روش مدلیابی معادلات ساختاری تحلیل شدند. در پژوهش حاضر ضریب مسیر مستقیم بین کمال¬گرایی مادران و اضطراب جدایی دختران (487/0=β، 01/0=P) در سطح 01/0 مثبت و معنادار بود. ضریب مسیر مستقیم بین عزت نفس و اضطراب جدایی دختران (499/0=β، 01/0=P) در سطح 01/0 مثبت و معنادار بود. ضریب مسیر غیرمستقیم بین کمال¬گرایی مادران و اضطراب جدایی دختران (171/0=β، 003/0=P) در سطح 01/0 مثبت و معنادار بود.
کلمات کلیدی : اضطراب جدایی عزت نفس کمال¬گرایی