اثربخشی بخشایش درمانی بر همدلی عاطفی همسران افراد وابسته به مصرف مواد

عیسی جعفری¹ کیان حسینی نژاد² علی سلمانی³

1) دانشیار گروه روانشناسي، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه پيام نور، تهران، ایران -
2) کارشناسی ارشد روانشناسی، گروه روانشناسي، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خلخال، خلخال، ایران.
3) کارشناسی ارشد روانشناسي بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی -

محل انتشار : اولین همایش ملی علمی دانشجویی روان‌شناسی(cpssuma.ir)
چکیده :
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بخشایش درمانی بر همدلی¬عاطفی همسران افراد وابسته به مصرف مواد صورت گرفت. روش تحقیق از نوع آزمایشی و با طرح پيش¬آزمون، پس¬آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه همسران وابسته به مواد شهرستان تالش بود که در سال 1397 به همراه شوهران خود به مراکز ترک اعتیاد مراجعه کرده‌ بودند. با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 30 نفر نمونه انتخاب شد و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. جهت جمع‌آوری داده¬ها از طریق پرسشنامه‌ همدلی عاطفی استفاده شد. گروه آزمايش 12جلسه 90 دقيقه¬اي به صورت گروهي تحت آموزش پروتکل بخشایش درمانی رابرت انرایت (2001) قرار گرفتند. برای تجزیه‌وتحلیل اطلاعات از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج آماری حاکی از آن بود که میزان همدلی¬عاطفی در پیش‌آزمون و پس‌آزمون تفاوت معناداری دارند. این نتایج بدین معناست که بخشایش¬درمانی بر همدلی¬عاطفی همسران وابسته به مواد مؤثر است. با توجه به اثربخشی آموزش بخشایش¬درمانی در افزایش همدلی¬عاطفی، به متخصصان و درمانگران حوزه سلامت¬روان توصیه می¬شود از پروتکل بخشایش¬درمانی جهت افزایش همدلی¬عاطفی مراجعان خود استفاده کنند.
کلمات کلیدی : بخشایش درمانی همدلی عاطفی وابستگی به مواد.