نقش سرمایه روانشناختی در پیش‌بینی سازگاری شغلی معلمان

عیسی جعفری¹ پرستو بهرامی² علی سلمانی³

1) دانشیار گروه روانشناسي، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه پيام نور، تهران، ایران -
2) کارشناسی ارشدروانشناسی، گروه¬روانشناسي، دانشگاه آزاداسلامی واحد خلخال، خلخال، ایران.
3) کارشناسی ارشد روانشناسي بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی -

محل انتشار : اولین همایش ملی علمی دانشجویی روان‌شناسی(cpssuma.ir)
چکیده :
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سرمایه روانشناختی در پیش بینی سازگاری شغلی معلمان انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه‌ی آماری پژوهش حاضر شامل کلیه‌ معلّمان دوره‌ی متوسطه دوّم در سال تحصیلی 1399-1398 شهر کرج بود. که با روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 103 معلّم به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌ی سرمایه روانشناختی لوتانز (2007) و پرسشنامه‌ سازگاری شغلی پورکبیریان (2007) استفاده شد. داده‌ها از طریق آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها نشان داد که بین سرمایه روانشناختی با سازگاری شغلی معلّمان رابطه‌ مثبت و معناداری وجود داشت. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که تقریباً 53 درصد از واریانس سازگاری شغلی معلّمان براساس متغیرهای سرمایه روانشناختی قابل پیش‏بینی است. بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که سرمایه روانشناختی از متغیرهای مرتبط با سازگاری شغلی در معلمان می‌باشد که نیاز توجه و بررسی دست اندرکاران آموزش و پرورش می‌باشد.
کلمات کلیدی : سرمایه روانشناختی سازگاری شغلی معلمان.