بررسی تاثیر توسعه پایدار بر روی خصوصی سازی

سیمین صفوی¹ علیرضا پیران²

1) گروه مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان
2) گروه مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان

محل انتشار : کنفرانس بین المللی پژوهش ها و دستاوردهای نو در علوم، مهندسی و فناوری های نوین(setcong.com)
چکیده :
هدف این مقاله بررسی اهداف خصوصی سازی و موانع موجود در مسیر دستیابی به توسعه پایدار می باشد. و اغلب اندیشمندان علم مدیریت از خصوصی سازی به عنوان یکی از راهکارهای توسعه یاد می کنند. کاهش تصدی گری دولت، گسترش دامنه‌ی فعالیت بخش خصوصی و رقابتی‌تر شدن اقتصاد، از جمله رویکردهای بسیار مؤثر در تحولات ساختاری کشورها و در دهه های اخیر بوده است. نتایج حاکی از آن است که برای موفقیت در امر خصوصی سازی به بازنگری سیاست های واگذاری و انجام دادن اقدامات وسیع‌تری در سطح مختلف مدیریتی نیازمندیم که باید در چهارچوب برنامه‌ای جامع و یکپارچه طراحی و اجرا شوند. تحقق اهداف سند چشم انداز 20 ساله کشور با حضور و مشارکت فراگیر تمام بخش های اقتصادی اعم از دولتی، خصوصی و تعاونی امکان پذیر است. این مهم در سیاست های کلی اصل 44 قانون اساسی نیز به خوبی مشاهده شده است، از آنجایی که اقتصاد کشور ما به شدت دولتی بوده و طی چند دهه اخیر نیز به دلایل مختلف، اقتصاد ایران تحت تأثیر تفکرات و سیاست های مبتنی بر دولت محوری، دولتی تر و انحصاری تر شده است، ابلاغ سیاست های کلی اصل 44 از سوی مقام معظم رهبری به منزله انقلاب اقتصادی جهت رفع این معضل اعلام شده است و می تواند اقتصاد ما را در وضعیت مناسبتری قرار دهد و به سمت مدیریت اقتصاد خصوصی سوق دهد که با تدوین مناسب روش های اجرایی سیاست های کلی اصل 44 این امر امکان پذیر و محقق خواهد شد. برای اجرای موفق سیاست های کلی اصل 44 لازم است در ساختار اقتصادی کشور تغییر به وجود آید و اقتصاد کشور از دولتی بودن به سمت اقتصاد خصوصی حرکت نماید.
کلمات کلیدی : خصوصی سازی سیاست های کلی اصل44 توسعه‌پایدار