ضرورت مناسب سازی فضای شهری جهت استفاده معلولان با تاکید بر پیاده راه ها و معابر

رسا صفائی نمین¹ سعید کاردار² مریم پیرهادی³ رسول صفائی نمین⁴ فائزه سعیدی⁵

1) دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت شهری دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات تهران
2) دکترای محیط زیست و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات
3) دکترای معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد پردیس
4) دانشچوی دکترای چغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
5) دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات

محل انتشار : کنفرانس ملی معماری، عمران، شهرسازی و افق های هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب (icacu.ir)
چکیده :
ناتوانان جسمی، معلولان و جانبازان، بخشی از مردم جامعه هستند که همچون سایرین نیازمند دسترسی و استفاده از تجهیزات و فضاهای شهری هستند. اما وجود برخی موانع به خصوص در نحوه طراحی، معماری و شهرسازی، بسیاری از فضاهای شهری به ویژه معابر عمومی، پارک ها و فضای سبز را فاقد شرایط لازم برای برآورده ساختن نیازهای دسترسی افراد معلول نموده است. بر این اساس هدف از پژوهش حاضر ضرورت مناسب سازی فضای شهری به ویژه پیاده راه ها و معابر جهت استفاده اقشار خاص می باشد. پژوهش از نوع توصیفی و تحلیلی بوده و به روش کتابخانه ایی با استفاده از کتابها، مقالات و ... گردآوری شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد بي ترديد بسترسازي حضور مستقل معلولان در جامعه به استقلال فردي و شـكوفايي استعدادها و توانمندي هاي آنان و كاهش مشـكلات روحـي، روانـي و جسـمي فـرد معلول و اطرافيان وي منتج خواهد شد.براي دستيابي به محيط مناسب براي معلولان و جانبـازان لازم اسـت شـبكة معـابر شهري شامل شبكة پياده و شبكة ارتباطي پياده و سواره و همچنين محيط هاي مـرتبط با معلولان اعم از پاركها، مبلمان شهري، نورپردازي و حتي نحوة چيـدمان پوشـش گياهي مناسب سازي شود. محيط شـهري بايـد بـه گونـه اي طراحي شود كه معلول (جسمي– حركتي و نابينايان) به خوبي بتواند به نقاط مختلـف شهري دسترسي پيدا نمايد. تسهیلاتی که آنان را قادر سازد بدون کمک دیگران در اجتماع زندگی کرده و به سادگی ایاب و ذهاب نمایند
کلمات کلیدی : فضای شهری معلولین مناسب سازی معابر و پیاده راه ها