آموزش هنر و طراحی اسلامی در دنیای معاصر (استاد-شاگردی)

اعظم حاتمی¹

1) کارشناسی ارشد معماری اسلامی،دانشگاه سوره، تهران،ایران

محل انتشار : کنفرانس ملی معماری، عمران، شهرسازی و افق های هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب (icacu.ir)
چکیده :
در شهرهای جوامع سنتی و دینی همیشه بناهای عمومی و شاخص و عمدتا مقدس نقش ویژه ای در بیان ارزشهای مشترک والای آن جامعه با هدف توجه به خدا و حقایق هستی را به عهده داشتند. از انجا که ادمی فطرتا به دنبال اثبات هویت خود و ثبت اندیشه ها و دیدگاههایش از طریق معماری و هنر بوده است وجود بناهای عمومی که در هر زمان و مکان بار انتقال ارزشهای آن تمدن و فرهنگ را به دوش میکشد دارای ریشه ای تاریخی به قدمت عمر بشر میباشد. همچنین هنر اسلامی همواره به صورت سینه به سینه و در قالب امانات گرانبها از نسلی به نسل دیگر منتقل شده است. نظام آموزشی هنر که در حال حاضر با نام متداول نظام استاد شاگردی بی‌شک شامل یک سری مولفه هاست. بررسی روند این آموزش و استخراج مولفه های آن بر اساس مطالعه و تحلیل متون ، بررسی وضعیت نظام معاصر آموزش هنر ، و ارائه پیشنهاداتی برای احیای نظام سنتی یا بخش‌هایی از آن در نظام معاصر اهداف اصلی این پژوهش را تشکیل می‌دهد که در تحقیق حاضر نتایج حاصل نشان داد که علاوه بر تحول و تغییر در ساختار کلی ، میزان حضور مولفه های نظام سنتی در عصر حاضر نمایانگر فاصله نظام کنونی با نظام و سنتی آموزش هنر اسلامی است. با انجام مطالعات توصیفی و تحلیلی بر روی پرسش نامه و همچنین کدگذاری مصاحبه ها ، امکان احیای نظام استاد شاگردی از طریق ایجاد تغییر در برخی ساختارها و ایجاد ساختارهای جدید و همچنین پیشنهاد تاکید بر بازاریابی چند متغیر نهایی شد. نتایج حاصل علاوه بر پیشنهاد ساختاری جدید برای آموزش هنر، به صراحت چهار متغیر: از جمله کارایی محتوای دروس، توجه و تاکید بر معنویات، توجه به توانایی ها و ویژگی های فردی ، و توجه به نقش و جایگاه استاد را برای احیای مولفه های نظام آموزش در نظام کنونی معرفی می‌کند
کلمات کلیدی : آموزش هنر وطراحی اسلامی نظام استاد - شاگردی رویکرد آموزشی دنیای معاصر