کارکرد آموزه های دینی در تأمین سلامت روانی -اجتماعی

محمدحیدری زاد¹

1) استادیار دانشگاه ارومیه

محل انتشار : اولین همایش بین المللی و دومین همایش ملی روان‌شناسی و دین(cpruma.ir)
چکیده :
چکیده اديان آسماني بخصوص اسلام بزرگترين ارمغاني كه براي انسانها آورده اند اين بوده است كه انسان را به آرامش حقيقي برساند و در پرتو آن، شيريني حيات معقول بر كام شان احساس گردد . معارف توحيدي، اتصال به مبدأ هستي و یاد هميشگي او را آرامش بخش دلها مي داند و تكيه بر قدرت زوال ناپذير مبدا هستي را نجات بخش انسان از طوفان اضطراب ها به ساحل آرامش مي داند . آموزه های دینی اولویت های زندگی معقول را درداشتن روح اجتماعی و عقلانیت وخردورزی والتزام به اصول اخلاقی وتأمین سلامت روان می داند .عوامل متعددی دربهداشت روان انسان موثّر است که از آن جمله سلامت جسم ومحیط اجتماعی وبهداشت خانواده وعبادت ونیایش می باشد و در اين بين نماز مهمترين عامل رسيدن به خدا و قرب الهي و قوي ترين آرام بخش دلها و كامل ترين حلقه اتصال بين بنده و حضرت پروردگار است .امام رضا (ع) فرمود : « نماز مطالبه وصال و تقرب بنده بسوي خداست .» مواردی همچون زمينه‌سازی برای کاهش نگرانی و ايجاد فضای آزاد و بانشاط، همراه با امنيت و رفاه اجتماعی و برخورداری جامعه از حقوق وکرامت انسانی از عوامل موثردر سلامت روانی- اجتماعی قرار مي-گيرد. مفاهیم کلیدی: دین ،سلامت روانی ، سلامت اجتماعی، سعادت،
کلمات کلیدی : مفاهیم کلیدی: دین سلامت روانی سلامت اجتماعی سعادت