اثربخشی معنویت درمانی بر میزان تاب آوری و نشخوارفکری دانش آموزان

آزاده ترک¹ سمن رخ منفرد² محمدرضا حسین پور³ لاله سمیعی⁴

1) کارشناس ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات اصفهان
2) کارشناس ارشد روان شناسی بالینی
3) دانشجویی دکترای روان شناسی، اداره آموزش و پرورش استان آذربایجان شرقی پست الکترونیک: (نویسنده مسئول)
4) کارشناس ارشد روان شناسی بالینی، اداره آموزش و پرورش استان آذربایجان شرقی

محل انتشار : اولین همایش بین المللی و دومین همایش ملی روان‌شناسی و دین(cpruma.ir)
چکیده :
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی معنویت درمانی بر میزان تاب آوری و نشخوار فکری دانش آموزان مقطع متوسطه اول انجام شد. این پژوهش از لحاظ هدف از نوع نیمه تجربی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی 1403-1402 بود. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تعداد 30 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش تحت معنویت درمانی قرار گرفت. در این پژوهش داده ها توسط پرسشنامه نشخوار فکری (1991) و تاب آوری (2003) در قبل از شروع درمان و پس از درمان گرد آوری شد. نتایج نشان داد که معنویت درمانی تاثیر قابل ملاحظه ای در افزایش میزان تاب آوری و کاهش میزان نشخوار فکری دانش آموزان دارد.
کلمات کلیدی : معنویت درمانی تاب آوری نشخوار فکری