بررسی اثربخشی آموزش مهارت های خود راهبری بر خودتواناپنداری و امید تحصیلی در دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهرستان تویسرکان

بررسی اثربخشی آموزش مهارت های خود راهبری بر خودتواناپنداری و امید تحصیلی در دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهرستان تویسرکان

مادح دستمرد1 لیلا میزایی2

1) استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور،ایران
2) دانشجوی کارشناسی ارشد علوم تربیتی ،دانشگاه پیام نور

محل انتشار : اولین همایش بین المللی و دومین همایش ملی روان‌شناسی و دین(cpruma.ir)
چکیده :
هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین میزان اثربخشی آموزش مهارت های خود راهبری بر خودتواناپنداری و امید تحصیلی در دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهرستان تویسرکان بود. تحقيق حاضر از نظر هدف، كاربردي است. اين تحقيق از نظر نوع داده ها، كمي بوده و از نظر روش اجرا از دسته تحقيقات نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل با استفاده از گزینش تصادفی است که دانش آموزان در دو گروه آزمایش و گروه کنترل می باشد. جامعه آماري اين پژوهش را کلیه دانش آموزان در مدارس دختر پایه ششم ابتدایی شهرستان تویسرکان در سال تحصیلی 1401-1402می باشدبرای گردآوری داده‌ها در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون از پرسشنامه استاندارد خودتواناپنداری تحصیلی شافلی و همکاران 2002و مقیاس امید به تحصیل (AHS) خرمایی و کمری(1397) استفاده شد. مداخله آموزش خود راهبری از طریق بسته آموزشی خود راهبری برگرفته شده از پایانامه کارشناسی ارشد رحمانی(1396) انجام شد.این دوره آموزشی شامل هشت جلسه بود به که به صورت گروهی و در 8 جلسه 60 دقیقه‌ای برای گروه آزمایش اجرا شد و به گروه کنترل، آموزشی داده نشد. برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که مداخله آموزش خود راهبری بر خودتواناپنداری و امید تحصیلی دانش آموزان اثربخش بود (p<0.001).. همچنین آموزش خود راهبری بر مولفه های خودتواناپنداری تحصیلی و مولفه های امید تحصیلی دارای اثربخشی بود.
کلمات کلیدی : خود راهبری خودتواناپنداری تحصیلی امید تحصیلی