دينداري و فرهنگ شهروندي

رضا محموداوغلی¹

1) دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه محقق اردبیلی

محل انتشار : اولین همایش بین المللی و دومین همایش ملی روان‌شناسی و دین(cpruma.ir)
چکیده :
هدف اين تحقيق، بررسي رابطه دینداری با فرهنگ شهروندی است. فرهنگ شهروندي قالب ارزش ها و هنجارهايي است که بيانگر شيوه ي زندگي و شکل دهنده ي تعاملات انساني در بافت نوين زندگي جمعي است. فرهنگ شهروندی از جمله ملزومات اساسي توسعه پايدار و موزون يك جامعه محسوب می شود. سير تاريخي مفهوم فرهنگ شهروندي نشان دهنده ي وابستگي معنا و مصداق فرهنگ به ارزش هاي اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي شهروندي بوده است. اصول حاکم بر مناسبات شهروندي در جوامع مختلف بر حسب ويژگي هاي فرهنگي ديني و تاريخي آن جامعه شکل مي گيرد. يکي از بسترهاي اجتماعي تاثير گذار بر شهروندي در جامعه اسلامي دينداري است که در پژوهش حاضر مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج نشان داد دين از طريق ايجاد شبكه هاي اجتماعي و خانوادگي و تشويق ارتباط با ساير همنوعان وظيفه شناسي، احترام نسبت به ديگران، صداقت و اعمال هنجارهاي همبستگي مي تواند منبع مهمي در جهت خلق فرهنگ شهروندی و حفظ آن باشد. مذهب به عنوان يک سيستم ارزشي باعث وحدت بخشيدن به حيات انسان مي شود و به عنوان يک منبع يا عامل همبستگي اجتماعي عمل کرده و انسان ديني مسئول خود و محيط اجتماعي است و در برابر ارزش ها و ضدارزش ها موظف انگاشته شده‌است.
کلمات کلیدی : دینداری فرهنگ شهروندی مناسک مشارکت