اثربخشی آموزش متمرکز بر شفقت بر حمایت اجتماعی ادراک شده معتادان در حال ترک

ایرج شاکری نیا¹ سید ولی الله موسوی² مهدی روحانی³

1) دانشیار گروه روان شناسی دانشگاه گیلان، گیلان، ایران
2) دانشیار گروه روان شناسی دانشگاه گیلان، گیلان، ایران
3) کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، گروه ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، گیلان، ایران

محل انتشار : دومین همایش ملی آسیب شناسی روانی(asruma2.ir)
چکیده :
پژوهش حاضر در جهت بررسی اثربخشی آموزش متمرکز بر شفقت بر حمایت اجتماعی ادراک شده در معتادان در حال ترک انجام شد. در این پژوهش از یک طرح نیمه¬آزمایشی به صورت پیش¬آزمون-پس¬آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه این پژوهش شامل تمامی معتادان در حال ترک مرکز بهبودی اعتیاد بازگشت دوباره زندگی در شهرستان لنگرود بود که از میان آنها 30 نفر بر اساس روش نمونه¬گیری در دسترس انتخاب، و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. در مراحل پیش¬آزمون و پس¬آزمون از مقیاس چندبعدی حمایت اجتماعی ادراک شده استفاده گردید. گروه آزمایش 8 جلسه آموزش متمرکز بر شفقت را دریافت کردند درحالی¬که گروه کنترل تحت هیچ مداخله¬ای قرار نگرفتند. نتایج تحلیل کواریانس تک¬متغیری نشان داد که آموزش متمرکز بر شفقت در افزایش حمایت اجتماعی ادراک شده معتادان در حال ترک مؤثر است. هم¬چنین نتایج تحلیل کواریانس چند متغیری بیانگر این بود که آموزش متمرکز بر شفقت باعث افزایش تمام خرده¬مقیاس¬های حمایت اجتماعی ادراک شده می¬شود. بر اساس یافته¬های این پژوهش می¬توان نتیجه گرفت که آموزش متمرکز بر شفقت روش مناسبی برای افزایش حمایت اجتماعی ادراک شده معتادان در حال ترک است. بنابراین بهتر است که از روش آموزشی متمرکز بر شفقت در مراکز بهبودی اعتیاد استفاده شود.
کلمات کلیدی : آموزش متمرکز بر شفقت حمایت اجتماعی ادراک شده معتادان در حال ترک