اثربخشی آموزش متمرکز بر شفقت بر دشواری تنظیم هیجان در معتادان در حال ترک

ایرج شاکری نیا¹ سید ولی الله موسوی² مهدی روحانی³

1) دانشیار گروه روان شناسی دانشگاه گیلان، گیلان، ایران
2) دانشیار گروه روان شناسی دانشگاه گیلان، گیلان، ایران
3) کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، گروه ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، گیلان، ایران

محل انتشار : دومین همایش ملی آسیب شناسی روانی(asruma2.ir)
چکیده :
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش متمرکز بر شفقت بر دشواری تنظیم هیجان در معتادان در حال ترک انجام شد. در این پژوهش از یک طرح نیمه¬آزمایشی به صورت پیش¬آزمون-پس¬آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه این پژوهش شامل تمامی معتادان در حال ترک مرکز بهبودی اعتیاد بازگشت دوباره زندگی در شهرستان لنگرود بود که از میان آنها 30 نفر بر اساس روش نمونه¬گیری در دسترس انتخاب، و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. در مراحل پیش¬آزمون و پس¬آزمون از مقیاس دشواری در تنظیم هیجان استفاده گردید. گروه آزمایش 8 جلسه آموزش متمرکز بر شفقت را دریافت کردند درحالی¬که گروه کنترل تحت هیچ مداخله¬ای قرار نگرفتند. برای تجزیه و تحلیل نمرات کل دشواری تنظیم هیجان از تحلیل کواریانس تک¬متغیری استفاده شد که نتایج نشان داد با حذف اثر پیش¬آزمون، آموزش متمرکز بر شفقت دشواری تنظیم هیجان معتادان در حال ترک را به طور معناداری کاهش می¬دهد. هم¬چنین نتایج تحلیل کواریانس چند متغیری بیانگر این بود که آموزش متمرکز بر شفقت باعث کاهش معنادار تمام خرده¬مقیاس¬های دشواری تنظیم هیجان، به جز دشواری در انجام رفتار هدفمند و دسترسی محدود به راهبرد¬های تنظیم هیجانی می¬شود. بر اساس یافته¬های این پژوهش می¬توان نتیجه گرفت که آموزش متمرکز بر شفقت روش مناسبی برای کاهش دشواری تنظیم هیجان معتادان در حال ترک است. بنابراین بهتر است که از روش آموزشی متمرکز بر شفقت در مراکز بهبودی اعتیاد استفاده شود.
کلمات کلیدی : آموزش متمرکز بر شفقت دشواری تنظیم هیجان معتادان در حال ترک