سهم راهبردهای مقابله ای والدین درپیش بینی تاب آوری دانش آموزان دختر

فاطمه مصلحی جویباری¹ یارعلی دوستی² میترا مصلحی جویباری³

1) دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، گروه روان شناسی، موسسه آموزش عالی فروردین، قائمشهر، ایران.
2) دکتری روانشناسی، گروه روان شناسی، موسسه آموزش عالی فروردین، قائمشهر، ایران.
3) دکتری روانشناسی تربیتی، گروه روان شناسی، موسسه آموزش عالی فروردین، قائمشهر، ایران.

محل انتشار : دومین همایش ملی آسیب شناسی روانی(asruma2.ir)
چکیده :
هدف از پژوهش حاضر بررسی سهم راهبرد های مقابله ای والدین در پیش بینی تاب آوری دانش آموزان دختر متوسطه اول شهرستان قائمشهر بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهرستان قائمشهر در سال تحصیلی 1400-1401 طبق گزارش آموزش و پرورش به تعداد 2498 دانش آموز و والدین آنها (مادر) می باشد. از این جامعه 334 نفر با استفاده از جدول کرجسی مورگان و نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار به کار رفته در این پژوهش عبارتنداز: پرسشنامه راهبردهای مقابله ای لازاروس (1984)، پرسشنامه کانر و دیویسون (2003). داده های بدست آمده توسط روشهای آمار توصیفی (جداول فراوانی، درصد، میانگین ها ) و آمار استنباطی (آزمون رگرسیون) با کمک نرم افزار(spss) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. براساس تحلیل صورت گرفته مشخص گردیده شده که تمام متغیرها با یکدیگر ارتباط دارند و این ارتباط برای بیشتر متغیرها از نوع مثبت و مستقیم می باشد. نتایج پژوهش نشان داد که راهبردهای مقابله ای والدین توان پیش بینی تاب آوری دانش آموزان دختر را دارد. راهبردهای مقابله ای مثبت باعث کاهش تنیدگی می شود و والدین بهتر می توانند تنش ها، استرس، بی قراری و مشکلات روحی و روانی فرزندان خود را حل و این موجب افزایش تاب آوری آنان می شود.
کلمات کلیدی : راهبردهای مقابله ای تاب آوری دانش آموزان دختر