مرور تجارب برنامه ریزی شهری و بررسی عوامل موثر بر آسیب پذیری مراکز جمعیتی پس از وقوع بحران

طرلان صادقی پور¹ محمدرضا حسنی²

1) دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه
2) کارشناس امورفنی اداره کل بنیاد مسکن فارس، کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه علوم و تحقیقات تهران(کهگیلویه و بویراحمد)

محل انتشار : ششمین کنفرانس بین المللی پژوهش های کاربردی در علوم و مهندسی - آلمان(6carse.com)
چکیده :
مخاطرات طبیعی و غیرطبیعی، در گونه های متنوع و گاها غیر قابل پیش بینی و مخرب، همواره به منزله خطر و چالش زندگی بشر شناخته شده اند. این امر لزوم برنامه ریزی و آمادگی پیش از بحران در راستای مقابله و ارائه راه حل های مبتکرانه را دو چندان می کند. با گسترش شهر و میل به شهرنشینی و نیاز های متعدد جوامع انسانی به تهیه سرپناه برای زندگی و الزامات معیشتی، دخل و تصرف در اراضی و چهره شهری به خوبی مشهود می باشد. عدم توجه به ضوابط و قصور در وضع قوانین مرتبط، در نهایت به مکان یابی های ناصحیح و پیامد های جبران ناپذیر، منجر خواهد شد. در این پژوهش، با توجه به اهمیت مبحث مکان یابی مراکز جمعیتی و کاربری های حیاتی، به آشنایی با مفاهیم و تجزیه و تحلیل تجربیات سایر کشور ها در زمینه مواجهه با بحران پرداخته می شود. نوع این پژوهش کاربردی و روش تحقیق به کارگرفته شده، توصیفی-تحلیلی و کتابخانه ای می باشد.
کلمات کلیدی : آسیب پذیری مدیریت بحران مکان یابی مخاطرات طبیعی