ارتباط بین فعالیت بدنی با عملکرد شغلی وخودکارآمدی پرستاران زن بیمارستان¬های دولتی شهر تهران

مجتبی دهستانی اردکانی¹

1) عضو هیات علمی گروه علوم ورزشی دانشگاه اردکان، اردکان، ایران.

محل انتشار : اولین همایش بین المللی و دومین همایش ملی مدیریت ورزشی با رویکرد سلامت سازمانی(cnsmuma.ir)
چکیده :
پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین فعالیت بدنی با عملکرد شغلی و خود کارآمدی پرستاران انجام گرفت. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می¬باشد که جامعه آماری آن را کلیه پرستاران زن بیمارستان های دولتی شهر تهران تشکیل داده¬ است و بر اساس جدول مورگان تعداد370 نفر به عنوان نمونه آماری از طریق نمونه گیری خوشه¬ای ـ تصادفی انتخاب شدند. اطلاعات پژوهش با استفاده از پرسشنامه¬های اطلاعات فردی، عملکرد شغلی پاترسون(1990) و خودکارآمدی شرر و مادوکس(1982) گردآوری شد که در تحقیقات گذشته اعتبار پرسشنامه عملکرد شغلی بین 71تا91درصد و پرسشنامه خودکارآمدی بین80تا86 درصد محاسبه شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. پس از تجزیه و تحلیل داده ها مشخص شد که بین فعالیت بدنی با عملکرد شغلی و خودکارامدی پرستاران ارتباط مثبت و معنی داری وجود داشت (05/0≥p). با توجه به اهمیت حرفه پرستاری و نقش این نیروی انسانی در سلامت جامعه، پرداختن به فعالیت بدنی به طور مستمر می تواند تاثیر مثبت بر عملکرد شغلی و خودکارامدی پرستاران داشته باشد.
کلمات کلیدی : ورزش عملکرد شغلی کامل کردن تکلیف رویارویی با موانع پرستاران زن.