پیش بینی اضطراب اجتماعی بر اساس ترومای دوران کودکی با نقش میانجی ناگویی هیجان در نوجوانان

علیرضا زارع داویجانی¹ سولماز دبیری² سحر جباری مقدم³ پروین فخری⁴ زینب ملارضا⁵

1) عضو هیات علمی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
2) نویسنده مسئول: دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد رودهن، تهران، ایران
3) کارشناس ارشد مشاوره مدرسه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رودهن، تهران، ایران
4) دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اسلامشهر، تهران، ایران
5) کارشناسی ارشد روانشناسی خانواده، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، تهران، ایران

محل انتشار : دومین همایش ملی روان‌شناسی بالینی کودک و نوجوان(cpcauma2.ir)
چکیده :
اضطراب اجتماعی در دوره نوجوانی میتواند موجب اختلال در فرایند رشد اجتماعی فرد گردد. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی اضطراب اجتماعی بر اساس ترومای دوران کودکی با نقش میانجی ناگویی هیجان در نوجوانان انجام شد. مطالعه حاضر، توصیفی-همبستگی و از نوع مدلسازی معادلات ساختاري بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه نوجوانان شهر تهران در سال ۱۴۰۱ بود. از این بین نوجوانانی که نمره بالاتر از 40 را در پرسش نامه اضطراب اجتماعی کسب کردند، 102 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و از آنها خواسته شد تا به پرسشنامه ترومای دوران کودکی و مقیاس ناگویی هیجان نیز پاسخ دهند. نتایج پژوهش نشان داد که ضریب همبستگی بین اضطراب اجتماعی با ترومای دوران کودکی و ناگویی هیجان در سطح 01/0 معنادار است. همچنین ناگویی هیجان در ارتباط بین ترومای دوران کودکی و اضطراب اجتماعی در نوجوانان دارای نقش میانجی بود. بر این اساس در رابطه بین ترومای دوران کودکی و اضطراب اجتماعی در نوجوانان، ناگویی هیجان دارای نقش میانجی بود. بنابراین ترومای دوران کودکی از طریق افزایش سطح ناگویی هیجان میتواند به افزایش اضطراب اجتماعی در نوجوانان کمک کند.
کلمات کلیدی : ترومای دوران کودکی اضطراب اجتماعی نوجوان ناگویی هیجان