سرمایه گذاری کشاورزی، ظرفیت تولید و بهره وری

عبدالرضا امیری بیدشکی¹ محمدرضا یاورزاده² سمیه امیری بیدشکی³ اسماء محمدی ساردو⁴

1) دانشجوی دکترای فیزیولوژی گیاهان زراعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بم
2) دانشجوی دکترای فیزیولوژی گیاهان زراعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بم
3) دانشجوی دکترای فیزیولوژی گیاهان زراعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بم
4) دانشجوی دکترای فیزیولوژی گیاهان زراعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بم

محل انتشار : ششمین کنگره بین المللی توسعه کشاورزی، منابع طبیعی، محیط زیست و گردشگری ایران(6icsda.ir)
چکیده :
این مقاله تفکر اقتصادی فعلی در مورد برخی از جنبه‌های سرمایه‌گذاری و بهره‌وری کشاورزی، به‌ویژه در زمینه کشورهای در حال توسعه را ارائه می‌نماید. در حالی که اهمیت سرمایه فیزیکی مدت هاست به رسمیت شناخته شده است، تحقیقات اقتصادی تشکیل سرمایه انسانی را به عنوان یک عنصر حیاتی و مولد سرمایه گذاری، هم به خودی خود و هم به عنوان یک ورودی مکمل برای سرمایه فیزیکی و سایر ورودی ها شناسایی کرده است. سرمایه انسانی ممکن است در نهاده هایی که وارد تولید می شوند جاسازی شود یا ممکن است نحوه استفاده و ترکیب نهاده ها را بهبود بخشد. تحقیقات اقتصادی فعلی همچنین اهمیت در نظر گرفتن پایداری سیستم های تولید کشاورزی را برجسته می کند. اقتصاددانان منابع نیاز به کالیبره کردن تولید کشاورزی را برای اثرات خارجی منفی محیطی و کاهش منابع شناسایی کرده اند تا ارزش واقعی محصول کشاورزی را نشان دهند. نتیجه تفکر اقتصادی کنونی این است که تحلیل سرمایه گذاری در کشاورزی باید فراتر از تشکیل سرمایه فیزیکی باشد. به منظور بررسی ارتباط بین سرمایه گذاری کشاورزی و ظرفیت تولید و بهره وری کشاورزی، سرمایه گذاری کشاورزی باید شامل تشکیل سرمایه انسانی و تخریب محیط زیست باشد.
کلمات کلیدی : سرمایه گذاری کشاورزی ظرفیت تولید بهره وری