اثر تنظیم کننده¬های رشد گیاهی بر باززایی گیاه بالنگوی شهری (Lallemantia iberica) در شرایط درون شیشه¬ای

سماهر سعد هادی العرنوسی¹ محمد مقدم² لیلا سمیعی³ فائزه بهشتی⁴

1) دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
2) دانشیار گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
3) استادیار، گروه گياهان زینتي، پژوهشکده علوم گياهي، دانشگاه فردوسي مشهد، ایران
4) دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

محل انتشار : ششمین کنگره بین المللی توسعه کشاورزی، منابع طبیعی، محیط زیست و گردشگری ایران(6icsda.ir)
چکیده :
بالنگوی شهری (Lallemantia iberica) از جمله گیاهان باارزش دارویی می¬باشد که اکثر بخش¬های آن به¬ویژه برگ و دانه¬های آن دارای ارزش غذایی و اقتصادی می¬باشد. پژوهش حاضر با هدف بهینه¬سازی کشت درون شیشه¬ای گیاه بالنگوی شهری انجام گرفت. برای این منظور ریزنمونه¬های تک گره در محیط کشت MS حاوی تنظیم کننده رشد بنزیل آمینو پورین (5/0، 1، 5/1 و 2 میلی¬گرم در لیتر) و نفتالین استیک اسید (0، 25/0 و 5/0 میلی¬گرم در لیتر) کشت گردیدند. استفاده از بنزیل آمینو پورین در ترکیب با نفتالین استیک اسید در محیط کشت موجب افزایش باززایی ریزنمونه¬های بالنگوی شهری گردید ولی در نسبت¬های مختلف این دو هورمون میزان باززایی تفاوت معنی¬داری با هم نشان دادند. بیشترین درصد باززایی ریزنمونه¬های بالنگوی شهری (86 درصد) در محیط کشت دارای 5/1-1 میلی¬گرم در لیتر بنزیل آمینو پورین + 25/0 میلی¬گرم در لیتر نفتالین استیک اسید مشاهده شد. همچنین گیاهچه¬های بالنگوی شهری در محیط¬های کشت دارای نسبت¬های چهار و شش برابری غلظت بنزیل آمینو پورین به غلظت نفتالین استیک اسید رشد بیشتری از نظر ارتفاع، وزن تر و وزن خشک نسبت به سایر غلظت¬های استفاده شده از این تنظیم کننده¬ها داشتند.
کلمات کلیدی : بالنگوی شهری باززایی سیتوکینین اکسین