تحلیل الگوهای فرمی بناها باتوجه به شرایط اقلیمی و نقش آنها در بهینه سازی مصرف انرژی

محسن جهانگیری کاپک¹

1) فارغ التحصیل رشته ی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد سلماس

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی معماری، عمران،شهرسازی،محیط زیست و افق های هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب(2icacu.ir)
چکیده :
با ورود جهان به عصر پسامدرن و کاهش روز افزون انرژی های تجدیدناپذیر جامعه های جهانی بر این هستند تا استفاده از انرژی های تجدید ناپذیر را کاهش داده و به طرف انرژی های نو و تجدید پذیر سوق پیدا کنند. یکی از بزرگترین منابع استفاده از این انرژی ها ساختمان ها با کاربری های مختلف( سهم ساختمان های مسکونی در کل انرژی مصرفی در ایران 40% است) هستند. استفاده از انرژی های جدید ناپذیر همانند سوخت های فسیلی که به صورت گسترده مورد استفاده قرار می گیرند، و امروزه نیز در کشور ایران معمول هستند، از شروع ساخت تا پایان کار و استفاده از ساختمان به صورت گسترده استفاده می شوند. با نگاهی واقع بینانه به آثار نامطلوب این انرژی ها (پس از استفاده) نظیر؛ آلودگی هوا، آثار نامطلوب سلامتی و زیست محیطی و همچنین کاهش روز افزون این انرژی ها و به خطر افتادن منابع آیندگان ایجاب میکند تا تدابیری برای این آثار نامطلوب صورت گیرد. ساختمان ها که یکی از پرمصرف ترین منابع انرژی های تجدید ناپذیر هستند روز به روز به سوی بناهای صفر انرژی و پایدار پیش می روند. هدف این پژوهش نیز تحلیل الگوهای فرمی در بناهای عصر مدرن با توجه به اقلیم آن است، که چگونه طراحان با ارائه راهکار های طراحی و فرمی به کاهش مصرف انرژی روی آوره اند، ابتدا به بررسی سوابق تحقیق و مبانی نظری پرداخته می شود و سپس چند نمونه فرم ساختمانی تحلیل و نتیجه گیری می شود. حاصل این پژوهش ارائه بهترین الگوها و راه ها برای طراحان به منظور کاهش مصرف انرژی در ساختمان است که با طراحی فرم های خاص و مطابق با اقلیم بتوانند بهترین و مطابق ترین فرم را انتخاب کنند و طراحی صرفا برای زیبایی و یا اسکان و عدم توجه به نحوه ی تامین انرژی نباشد.
کلمات کلیدی : کاهش مصرف انرژی, فرم ساختمان, ساختمان های صفر انرژی, تاثیر فرم بر انرژی