بررسی مفاهیم و ویژگی‌های مرتبط با نظریه سیستم‌های پیچیده رشد شهری

سید مجتبی قاضی میرسعید¹

1) استادیار دانشگاه سمنان، دانشکده معماری و شهرسازی، گروه شهرسازی،

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی معماری، عمران،شهرسازی،محیط زیست و افق های هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب(2icacu.ir)
چکیده :
رویکرد سیستم‌ها در زمینه رشد شهری، بیشتر به‌عنوان ابزاری در جهت دیدن شهرها و برنامه‌ریزی آن‌ها به‌عنوان ‌یک فعالیت جامع برای کاهش یا حل مسائل انسانی بر اساس توزیع برابر و کارآمد فعالیت‌های فضایی نگریسته می‌شود. ورود این رویکرد به درون برنامه‌ریزی شهری در قالب اهداف کلی و از طریق تحمیل یک نظم و تعادل جدید و به بیان بهتر، در قالب یک طرح جامع شهری بود. در بسیاری از جنبه‌ها زمانی که رویکرد سیستم‌ها به درون برنامه‌ریزی شهری ورود پیدا می‌کند، شامل یک نسخه تقریباً منسوخ‌شده از نظریه سیستم‌ها است که در اواخر قرن نوزدهم شکل‌گرفته بود؛ بنابراین کاربرد آن برای یک شهر که به‌سرعت در حال تغییر بود تا حد زیادی نامربوط و ناکارآمد به نظر می¬رسید. بر این مبنا از اواخر دهه 70 میلادی نظریه سیستم‌های پیچیده، به‌عنوان رویکردی جدید مطرح و به‌تدریج در امر بررسی مسائل شهری مورداستفاده قرار گرفت. پژوهش حاضر در پی بررسی این مفهوم و مؤلفه‌های مؤثر در آن و درنهایت تلفیق آن با ابعاد پیچیده رشد شهری می‌باشد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که در زمینه رشد شهری، کاربرد نظریه سیستم-های پیچیده را می‌توان بر مبنای چهار عنوانِ منشأ و اندازه پیچیدگی، پیچیدگی مکانی، پیچیدگی زمانی و پیچیدگی تصمیم‌گیری موردبررسی قرارداد.
کلمات کلیدی : سیستم‌های پیچیده پیچیدگی مکانی پیچیدگی زمانی پیچیدگی تصمیم‌گیری