نسبت نما با هویت و نقش آن در اصالت بخشی به بافت های تاریخی مطالعه موردی: سنجش کیفیت نما در محور تاریخی ابن سینای اصفهان

محمد افشار¹ احمد دانائی نیا²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه کاشان
2) دانشیار گروه معماری دانشگاه کاشان(نویسنده مسئول)

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی معماری، عمران،شهرسازی،محیط زیست و افق های هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب(2icacu.ir)
چکیده :
مابین نما به عنوان لباسی که بر تن کالبد بافته می‌شود و بافت تاریخی رابطه عمیقی برقرار است. پیوند منطقی مابین این دو منجر به شکل‌گیری بافت با هویت می‌شود. مطالعه بافت‌های تاریخی مبین آن است که نماها در بافت های تاریخی به‌رغم سادگی از کیفیت بالایی برخوردار بوده‌اند. هدف از پژوهش حاضر تبیین نقش حیاتی نمای فضاهای کالبدی در بافت‌های تاریخی و اثرگذاری آن در هویت شهری است. بر این اساس پژوهش به دنبال یافتن پاسخی برای این پرسش است که میان نما و هویت چه رابطه‌ای برقرار است؟ و پیوند این دو چگونه می‌تواند زمینه‌های اصالت بخشی بافت‌های تاریخی را فراهم نمایند؟ پژوهش کیفی است و در حوزه روش‌شناسی ضمن مراجعه به اسناد و متون معتبر در خصوص شاخصه‌های نمای مطلوب، از طریق جست‌وجوی مفاهیم کیفی طراحی نما در شهر تاریخی اصفهان به دنبال تبیین رابطه میان این دو و نقش آن در اصالت بخشی به بافت تاریخی است. یافته‌ها نشان می‌دهد که فاکتورهای معنایی شکلی ،کارکردی و عاطفی در نقش‌نماهای ساختمانی در ایجاد حس تعلق و همچنین خلق فضای شهری با هویت ایرانی نقش بسیار زیادی دارد و نتیجه مبین آن است که در اکثر نماهای ساختمانی بدنه تجاری ابن‌سینا توجه ای به هویت مداری و کاربران نشده و اهمیت چندانی به احساسات مختلف شهروندان در ادراک منظر شهری داده نشده است.
کلمات کلیدی : نما بافت تاریخی هویت اصالت بخشی استمرار حیات