بررسی تاثیر سنگدانه های آهکی بر روی کاهش خوردگی و افزایش دوام بتن در محیط های اسیدی و سولفاتی

علیرضا حاجی زاده¹ مسعود لک زاده² امیرمحمد ایرانمنش³ مرتضی قربانی⁴

1) 1- گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و حرفه ای شهید چمران کرمان، دانشگاه فنی و حرفه ای، تهران، ایران
2) 2- مدرس گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و حرفه ای شهید چمران کرمان، دانشگاه فنی و حرفه ای، تهران، ایران
3) 3- دانشجوی گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و حرفه ای شهید چمران کرمان، دانشگاه فنی و حرفه ای، تهران، ایران
4) 3- دانشجوی گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و حرفه ای شهید چمران کرمان، دانشگاه فنی و حرفه ای، تهران، ایران

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی معماری، عمران،شهرسازی،محیط زیست و افق های هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب(2icacu.ir)
چکیده :
چكيده بتن یکی از اساسی ترین و پر کاربرد ترین مصالح مورد استفاده در ساخت سازه های عمرانی به شمار می آید. دوام بتن در برابر شرایط محیطی خورنده و اسیدی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. استفاده از سنگدانه های آهکی به عنوان جایگزین سنگدانه های معمولی در ساخت بتن های در تماس با محیط های خورنده و اسیدی، موجب افزایش دوام آن ها می‌گردد. در این مطالعه به بررسی جایگزینی سنگدانه های معمولی بتن با سنگدانه های آهکی و سیلیسی و دوام بتن در برابر محلول های اسیدی پرداخته شده است. دوام بتن ساخته شده با سنگدانه های آهکی نسبت به شرایط خورنده براساس شاخص های متفاوتی از قبیل تغییر وزن، حجم و مقاومت فشاری نمونه های بتنی به ترتیب در حدود %56، %114و %40 بیشتر از دوام بتن های ساخته شده با سنگدانه های سیلیسی در شرایط مشابه است. بنابراین استفاده از سنگدانه های آهکی موجب افزایش دوام بتن و مقاومت فشاری می شود. واژه‌هاي كليدي: محیط اسیدی، سنگدانه آهکی، سنگدانه سیلیسی، محیط سولفاتی، دوام.
کلمات کلیدی : واژه‌هاي كليدي: محیط اسیدی سنگدانه آهکی سنگدانه سیلیسی محیط سولفاتی دوام.