نقش کدامیک از عوامل عدم¬قطعیت در مدل¬های هیدرولوژیکی دارای اولویت بیشتری در بررسی است؟

امین محمدزاده شعبه گر¹ محمد رضا شریفی² فریدون رادمنش³ بهزاد منصوری⁴

1) دانشجوی دکتری گروه هیدرولوژی و منابع آب دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران
2) دانشیار گروه هیدرولوژی و منابع آب دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران
3) دانشیار گروه هیدرولوژی و منابع آب دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران
4) دانشیار گروه آمار دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی معماری، عمران،شهرسازی،محیط زیست و افق های هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب(2icacu.ir)
چکیده :
یکی از پارامترهایی که فرآیند تصمیم¬گیری، خصوصاً در حوزه علوم آب را با دشواری همراه می¬کند بحث عدم-قطعیت می¬باشد. به¬طور کلی عوامل ایجاد کننده عدم¬قطعیت به سه دسته تقسیم می¬شوند: عدم¬قطعیت پارامتری، داده¬های ورودی و ساختاری مدل.کاهش عدم¬قطعیت پارامتری که بیشتر مورد توجه در شبیه¬سازی سیستم است در مرحله صحت¬سنجی ملاک ما در درستی انتخاب مدل می¬باشد که این تکنیک با تنظیم کردن پارامترهای مدل، به واقعیت نزدیک¬تر می¬شود، ولی کاهش عدم¬قطعیت ساختاری که کمتر مورد توجه قرار گرفته، سعی در ساختن مدل با فرضیات کمتر¬ و دقت بالاتر برای شبیه¬سازی واقعیت سامانه دارد. در این مقاله با نگاهی به کارهای انجام شده توسط متخصصین علوم آب، می¬توان به این نتیجه رسید که عدم¬قطعیت ساختاری مدل، با توجه به جنس داده¬های هیدرولوژیکی کمتر مورد توجه بوده و بهتر است بیشتر در اولویت بررسی¬ها قرار گیرد.
کلمات کلیدی : عدم¬قطعیت ساختاری پارامتری متغیرهای هیدرولوژیکی