شناخت شاخصه‌های پایداری موثر بر رضایتمندی سکونتی

هدی یزدان پرست¹ سید عباس یزدان فر² امیر رضا کریمی آذری³

1) دانشجوی ارشد معماری دانشگاه گیلان، رشت -
2) استاد گروه معماری دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت، تهران -
3) استاد گروه معماری دانشکده معماری و هنر، دانشگاه گیلان، رشت -

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی معماری، عمران،شهرسازی،محیط زیست و افق های هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب(2icacu.ir)
چکیده :
مسکن به عنوان یکی از اصلی‌ترین نیازهای اساسی انسان همواره در طول تاریخ مورد بحث و بررسی بوده بوده است. یکی از راه‌های پاسخ به این نیاز ساخت واحدهای مسکونی در ابعاد و شکل‌های متفاوت در قالب مجتمع‌های مسکونی می‌باشد. یکی از مهمترین مفاهیم مورد بررسی در مجتمع‌های مسکونی، موضوع توسعه پایدار در این نقاط می‌باشد.. تعاملات بین ساکنین به عنوان مهمترین عامل در پایداری اجتماعی، عموما در اینگونه فضاها انجام می‌پذیرد. رضایتمندی سکونتی به عنوان شاخصی برای اندازه‌گیری کیفیت در مجامع مسکونی شناخته می‌شود. رضایتمندی از محل زندگی به عنوان یکی از اصلی‌ترین عناصر افزایش کیفیت زندگی همواره مورد بررسی واقع شده است. اهمیت این موضوع به میزانی است که بسیاری از دانشمندان حوزه معماری و جامعه‌شناسی، رضایتمندی سکونتی را بعد از رضایتمندی از زندگی زناشویی، دومین عامل تاثیرگذار در ایجاد رضایت از زندگی بیان کرده‌اند. رضایت از محل زندگی در ابعاد متفاوتی بررسی می‌شود. این لایه‌های اطلاعاتی در 4 سطح شامل، فردی، اجتماعی، اقتصادی و کالبدی نقسیم‌بندی می‌شوند. هر کدام از این فاکتورها نیز دارای ریزشاخصه‌هایی می‌باشند که به طور مجزا در ارتباط با مقوله رضایتمندی بررسی گردیده است.
کلمات کلیدی : مجتمع مسکونی توسعه پایدار کیفیت زندگی رضایتمندی سکونتی.