فرهنگ، هويت و منظر شهري، مطالعه موردی محله غربت نشین شهر مصیری

جلال یوسفی¹ محمدهادی منصوری لکورج² محمدمهدی یوسفی³ گلنوش سرشار⁴

1) مدرس دانشگاه .
2) عضو هیئت علمی گروه مردم شناسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز. تهران. ایران.
3) دکترای تخصصی جامعه¬شناسی اقتصادی و توسعه، معاونت تحقیق و توسعه استراتژیک مؤسسه نسیم صبح رویش، و پژوهشگر مسایل اجتماعی، تهران- ایران.
4) محقق مردم

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی معماری، عمران،شهرسازی،محیط زیست و افق های هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب(2icacu.ir)
چکیده :
این پژوهش به بررسی نقش هویت بومی بر فضای کالبدی شهری، در محله غربت¬نشین¬های شهر مصیری، مرکز شهرستان ممسنی استان فارس می¬پردازد. روش تحقیق به کار گرفته شده در این پژوهش از نوع کیفی و از تکینیک‌های مصاحبه نیمه¬ساختارمند، مشاهده مشارکتی، قدم زدن میدانی، نیم¬رخ تاریخی و بحث گروهی استفاده گردیده است. در این پژوهش مشخص گردید که افراد ساکن محله غربت¬نشین مصیری، از فرهنگ خاص خود که با فرهنگ جامعه کل متفاوت است،؛ برخوردانرد و دارای ریشه فرهنگ متفاوت با فرهنگ جامعه بیرون از خود می باشند. آنان به دلیل طرد از اجتماع از فرهنگ جامعه پیرامون بریده و فرهنگ بومی فعلی آنان که به آنان هویت فرهنگی می‌دهد، خرده فرهنگ خاص منطقه است که بر اساس مطالعه حاضر این فرهنگ بومی خاص شکل گرفته، بر فضای شهری منطقه یاد شده تأثیر گذاشته و از نظر فضا، این منطقه به شدت دارای بافت فرسوده بوده و همین نوع فرهنگ و ساخت اجتماعی ناشی از آن منجر به این نوع فضا گردیده است. در نهایت این امر مانعی برای توسعه پایدار شهری در امر معماری جدید در این محله گردیده است. زیرا هر فرهنگی در قالب فرهنگ خود دارای هویت مربوط به آن می-باشد فرهنگ بومی نیز به دلیل نام نهادن فرهنگ برای آن می¬تواند براساس ویژگی¬ها، ساختار ها¬، وقالب¬های خود هویتی خاصی به افراد بدهد که ازآن می¬توان به¬عنوان هویت بومی نام برد، و این هویت فرهنگی است که در ابعد متعدد از جمله معماری شهری معین می کند که چه نوع معماری و بافتی بر فضای شهری حاکم گردد.
کلمات کلیدی : فرهنگ فرهنگ بومی معماری هویت فرهنگی آداب و رسوم