کاهش اثرات محیط زیستی واکنش سیلیس-قلیا در بتن با استفاده از پودر ضایعات سنگ مرمر

مهسا علی ویردی¹ مجید صافحیان²

1) دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد، مهندسی عمران، گرایش مهندسی و مدیریت ساخت، گروه مهندسی عمران،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
2) استادیار گروه مهندسی عمران، تحصیلات تکمیلی، گرایش مهندسی و مدیریت ساخت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی معماری، عمران،شهرسازی،محیط زیست و افق های هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب(2icacu.ir)
چکیده :
با وجود چندین کشور که با هدف تولید انرژی پاک و قابل تجدید احتراق زغال سنگ را متوقف کرده¬اند، به افزودن مواد معدنی جایگزینی نیاز است که بتوانند جای خاکستر زغال سنگ را بگیرند و از مزایای مشابهی برخوردار باشند. در این بررسی به استفاده از پودر ضایعات سنگ مرمر (WMP) بعنوان یک روش اقتصادی در کنترل واکنش سیلیس – قلیا (ASR) اشاره می¬شود. سنگدانه-های واکنش¬زا بهمراه WMP حاصل از صنعت مرمر محلی (پاکستان) به نسبت¬های مختلف و از 5% تا 50% جرم سیمان مورد استفاده قرار گرفتند. تست¬های معیار فعالیت مقاومت و تحلیل گرمایی انجام شدند تا مقاومت مکانیکی و انرژی¬های جنبشی هیدراسیون در ترکیبات ملات حاوی WMP مورد بررسی قرار گیرند. انبساط ASR در ملات حاوی سنگدانه¬های واکنشی به دلیل افزودن WMP کاهش یافت و در 28 روز نسبت به حدّ %20/0 برای ترکیبات حاوی WMP معادل 30% یا بیشتر طبق استانداردهای جدید کمتر بود. گرچه نمونه¬های تحت کنترل بدون WMP بدلیل ASR باعث ایجاد ترک¬های ریزی در سطح شدند، نمونه¬های حاوی WMP سالم باقی ماندند. در اسکن میکروسکوپ الکترونی به همراه تحلیل اسپکتروسکوپی اشعه ایکس پراکنده انرژی کاهش ASR در نمونه¬های حاوی WMP دیده شد. بنابراین می¬توان گفت که با استفاده از WMP بعنوان جایگزین سیمان، یک کاربرد با ارزش به یک محصول جانبی موجود در خاک بوجود آمده و از انتشار مضرّ ناشی از تولید سیمان کاسته می¬شود، و مزیت دیگر آن کاهش ASR در ساختارهای بتنی است.
کلمات کلیدی : پودر ضایعات سنگ مرمر (WMP)؛ سنگدانه واکنش¬زا؛ واکنش سیلیس-قلیا؛ (ASR)؛ ماندگاری؛ دوام