بررسی رابطه بین سرمایه فرهنگی و سلیقه زیبائی شناختی با تأکید بر نظریه بوردیو

میرداود هاشمی¹

1) دانشجوی دکتری جامعه‌شناسی گروه علوم اجتماعی، دانشکدۀ حقوق و علوم اجتماعی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی معماری، عمران،شهرسازی،محیط زیست و افق های هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب(2icacu.ir)
چکیده :
بوردیو در کتاب تمایز بر علیه طبیعی و ذاتی بودن قریحه ناب زیباشناختی شوریده و ادعا دارد، که کسب عادت واره زیباشناختی، محصول تربیت بوده که ابتدا در خانواده و سپس از طریق نظام آموزشی تکمیل می یابد. طبق نظر بوردیو افرادی که در خانواده های به لحاظ اجتماعی و فرهنگی بالا متولد می شوند، از همان اوان کودکی ذائقه مشروع را درونی می کنند و سپس در مدرسه این آموزش را تکمیل می کنند. این توانش به مدد سال ها تلاش و کوشش در حوزه آموزش به دست می آید. پژوهش حاضر در پی بررسی شکل گیری انواع سرمایه فرهنگی و ارتباط آن با سلیقه زیبائی شناختی بود. نتایج نشان داد که منشأ شکل گیری انواع سرمایه فرهنگی بستر خانوادگی بوده و در ادامه نظام آموزشی و مدارس، تکمیل کننده سرمایه فرهنگی ناب می شود. بوردیو بر این باور است که ریشه سلیقه ها و ذائقه ها به میزان سرمایه فرهنگی و اقتصادی خانواده ها بستگی دارد و هر کدام از دارندگان سرمایه فرهنگی در طبقات، بالا، متوسط و پایین دارای ذائقه زیبایی شناختی خاص خود می باشند.
کلمات کلیدی : سرمایه فرهنگی ذائقه مشروع عادت واره میدان طبقه