نقش معماری در تعامل بین خانه سالمندان و مهدکودک

ملکه کلانتری¹ مهرداد جاویدی نژاد²

1) دانشجوی کارشناسی ارشدمعماری، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاداسلامی، تهران، ایران.
2) عضو هیات علمی دانشگاه آزاداسلامی واحد تهران مرکز، تهران، ایران.

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی معماری، عمران،شهرسازی،محیط زیست و افق های هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب(2icacu.ir)
چکیده :
ما در جامعه ای زندگی می‌کنیم که مراقبت از سالمندان و کودکان به طور فرایند‌هایی از هم جدا می‌شود و فرصت‌‌های بسیار محدودی برای تعامل دو گروه سنی وجود دارد. سالمندان به دلیل فقدان تعامل اجتماعی به ویژه با نسل‌‌های جوان‌تر، در معرض خطر زیادی از تنهایی و انزوا قرار دارند. با این حال، اگر کمی بیشتر اجتماعی فکر کنیم، این دو نسل می توانند به منابع حمایتی بزرگی برای یکدیگر تبدیل شوند تنها کاری که باید انجام دهیم این است که آنها را در یک مکان قرار دهیم. مفهوم تعاملات بین نسلی حول این ایده به ظاهر ساده است که سالمندان و کودکان می توانند انرژی، دانش و اشتیاق جدیدی را به زندگی یکدیگر بیاورند. تحقیقات ثابت کرده است که این تعاملات می تواند مزایای فوق العاده ای برای هر نسل داشته باشد.
کلمات کلیدی : فضای کودک و سالمند روانشناسی محیط تعامل سالمند وکودک بهبود کیفیت زندگی سالمند