نقش ساختار فضایی بر پایداری اجتماعی مسکن سنتی شهر قم مبتنی بر شیوه نحو فضا

محمدامین حسن زاده¹ امین عبد مجیری² عزیزه والی³

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری اسلامی، دانشگاه قم، قم، ایران،
2) استادیار گروه معماری، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه قم، قم، ایران،
3) دانشجوی دکتری، دانشگاه آزاد اسلامشهر، تهران، ایران

محل انتشار : هشتمین کنگره سالانه بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(8icsau.ir)
چکیده :
در عصر معاصر توسعة پایدار یکی از موضوعات بسیار مهم در حوزه‌های گوناگون مرتبط باکیفیت زندگی انسان است و امری است اجتناب‌ناپذیر و نمی‌توان از آن دوری جست. پایداری اجتماعی یکی از عناصر و مولفه‌های مرتبط با توسعة پایدار است که هم‌زمان با توسعة روزافزون و با رشد فزاینده بشر امروزه کمتر بدان توجه شده است و هدف و نتیجه آن را می‌توان ایجاد شرایط و فرایندی در راستای آسایش فردی و جمعی و توجه به ابعاد زندگی انسان‌ها دانست. توجه به پیکره‌بندی فضایی به‌عنوان یکی از عناصر مؤثر بر ساختار اجتماعی مسکن، خود می‌تواند کمک فراوانی در شناخت مولغه‌های مؤثر بر پایداری اجتماعی مسکن داشته باشد. در این پژوهش به برسی نقش ساختار فضایی و مولفه‌های مؤثر بر پایداری اجتماعی در مسکن سنتی شهر قم با استفاده از شیوه نحو فضا پرداخته شده است. برای تحقق این هدف، این پژوهش، از نظر فرایند اجرا به‌صورت ترکیبی (کیفی و کمی) خواهد بود .در این راستا، از شبیه‌سازی نرم‌افزاری Space syntax بهره برده شده است و اطلاعات حاصل با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه26) مورد تجزیه و آزمون قرار گرفته می‌شود. یافته‌های پژوهش بر روی 4 مورد از خانه‌های سنتی قم بیانگر این موضوع است که ساختار پیکره‌بندی فضایی مسکن مورد برسی در ارتقای پایداری اجتماعی مؤثر بوده.
کلمات کلیدی : حریم نحو فضا توسعه پایدار پایداری اجتماعی مسکن سنتی قم