مولفه های طراحی بیوفیلینگ بر حصول سرزندگی با تاکید برمعماری بومی (مطالعه موردی روستای اورامان)

شیده فضل وزیری¹

1) دانشجو کارشناسی ارشد مهندسی معماری موسسه غیرانتفاعی طبری بابل

محل انتشار : هفتمین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و مهندسی و چهارمین کنگره بین المللی عمران، معماری و شهرسازی آسیا(7icrsie.com)
چکیده :
پیوند با طبیعت از نیازهای فطری انسان است. طبیعت و استفاده از مفاهیم آن در طراحی محیط های زندگی، موجب ارتقا کیفیت سرزندگی و ارتقاء زیست پذیری مکان می شود. در سال های اخیر مقوله عدم سرزندگی از مشکلات خانواده ها در شهر های بزرگ است. وظیفه معماران ساخت و طراحی مکان هایی است که سرزندگی و حس تعلق مکان را در ساکنین ایجاد کنند. معماری بومی ایران از دیرباز اهمیت بسزایی داشته و عامل اقلیم به عنوان یک پارامترهای ویژه در این طراحی است. با توجه به اینکه اکثر نمونه های معماری نوین غربی هستند. مسئله ای که اینجا مطرح می گردد چگونگی انطباق اصول معماری بیوفیلیا با اصول معماری منطقه سرد وکوهستانی است. معماری اورامان درراستای فرهنگ و همسازی با طبیعت شکل گرفته است. از ویژگیهای کالبدی این روستا، نحوة استقرار روستاها در طرفین یا روی دامنه دره ای کم عرض با شیب عمومی زیاد واقع شده و تیپولوژی بیشتر بناها به صورت خانه های دو طبقه چسبیده به شیب کوه است. از دید ساختاری، روستا دارای مراکزی به تعداد محلات است. سکونت گاه ها در جايي بنا شده اند كه زمين كمترين استفاده را براي اهداف ديگر داشته است و در ساختار کالبدی مناطق مسکونی، کمترین مخاطرات طبیعی و انسانی را در پی دارد. هدف پژوهش: 1- بررسی میزان زیست پذیری معماری بیوفیلینگ با روستای اورامان و 2- بررسی میزان انطباق معماری بیوفیلینگ با معماری بومی در جهت افزایش سرزندگی است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف بنیادی و روش انجام آن توصیفی – تحلیلی با رویکرد کیفی و کمی انجام شده است. برای جمع آوری داده ها از روشهای اسنادی استفاده شده است. روستای اورامان به عنوان محدوده مورد مطالعه انتخاب گردیده است. یافته های پژوهش حاکی از این است که همبستگی مستقیم و با معنی بین متغیرهای طراحی بیوفیلینگ، سرزندگی و زیست پذیری وجود دارد.
کلمات کلیدی : طراحی بیوفیلینگ معماری بومی اقلیم سرد و کوهستانی اورامان سرزندگی