راهکارهای طراحی مجتمع فرهنگی در شهر رشت با رویکرد زمینه‌گرایی و تأکید بر حفظ بافت

آرش مهرگانی¹ ماجد یلدرمیان² فاطمه رفیعی چهارده³

1) استادیار گروه آموزشی مهندسی معماری مؤسسه آموزش عالی احرار
2) استادیار گروه آموزشی مهندسی معماری مؤسسه آموزش عالی احرار
3) دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری،مؤسسه آموزش عالی احرار رشت com

محل انتشار : هفتمین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و مهندسی و چهارمین کنگره بین المللی عمران، معماری و شهرسازی آسیا(7icrsie.com)
چکیده :
وجود ساختمانهای فرهنگی و مراکز جمعی در این برهه از زمان که در رفع نیازهای اجتماعی و ایجاد امنیت و کاهش آسیب‌های اجتماعی گامی مهم بر میدارد، برای همگان آشکار شده و با توجه به اینکه سیمای شهری ما دچار دوگانگی و اغتشاش است بنابراین توجه به رویکرد زمینه‌گرایی که می‌تواند در طراحی و ساخت بنا متناسب با معماری بومی هر منطقه و تداوم بصری در بافت‌های شهری نقش به سزایی داشته باشد. با توجه به اینکه زمینه‌گرایی پیام توجه به محیط کالبدی پیرامون اثر معماری است. با شناسایی مؤلفه‌های زمینه‌گرایی و بومی سازی آن و تطبیق آنها با معماری عصر حاضر، می‌توانیم به ایجاد تداوم بصری سازگار در بافت شهری دست یابیم. هدف از این پژوهش شناختن و دست یافتن به عوامل زمینه‌گرایی در معماری با تأکید بر بافت شهری و تبیین در طراحی یک مجتمع فرهنگی در رشت می‌باشد. این مقاله به روش تحلیلی- توصیفی صورت گرفته که داده‌های بدست آمده با استفاده از گردآوری اسناد مکتوب و کتابخانه ای که به بررسی مؤلفه‌های کالبدی زمینه‌گرایی با تأکید بر بافت شهری در فرآیند طراحی ارائه می‌گردد. یافته‌ها نشان داد استفاده از مؤلفه‌های مؤثر بر بافت شهری استنتاج شده از یافته‌های تحقیق قابل تدوین است و هرکدام نقش بسزایی در حفظ بافت زمینه شهری ایفا می‌کنند. در نتیجه باعث کیفیت ساختمانها و همینطور خوانایی شهری در ایجاد خاطره ذهنی و حس تعلق به زمینه ی شهری مربوطه در دید استفاده کنندگان از فضا می‌شود.
کلمات کلیدی : مجتمع فرهنگی زمینه‌گرایی بافت شهری شهر رشت