بررسی شاخص های سلامت اجتماعی به منظور بهره بری از آنها در مراکز توانبخشی

پروانه یاران¹ مهران کاراحمدی² نرگس سلطانی³

1) دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه معماری، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه غیر دولتی شهید اشرفی اصفهانی(ره)، اصفهان، ایران
2) استادیار و عضو هیأت علمی، گروه معماری، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه غیر دولتی شهید اشرفی اصفهانی(ره)، اصفهان، ایران
3) -عضو هیئت علمی، گروه معماری وشهرسازی دانشکده فنی و مهندسی ،دانشگاه غیر دولتی شهید اشرفی اصفهانی(ره)، اصفهان، ایران

محل انتشار : هفتمین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و مهندسی و چهارمین کنگره بین المللی عمران، معماری و شهرسازی آسیا(7icrsie.com)
چکیده :
سلامت اجتماعی از مفاهیم نسبتاً جدیدی است که هنوز اجماع کامل و جهان شمول بر مؤلفهها، ابعاد، محورها و شاخصهای آن به وجود نیامده است. علاوه بر جذابیت مفهومی یکی از دلایل اقبال زیاد به سلامت اجتماعی در ایران و جهان این است که نوعی جمعبندی از شرایط اجتماعی جامعه ارایه میدهد که میتواند شاخص و ابزار تحلیلی خوبی برای جامعهشناسان کاربردی، آسیبشناسان مسایل اجتماعی و برنامه ریزان توسعه باشد. توا نبخشی یکی از مؤلف ههای سلامت است و در ده ههای اخیر دستخوش تغییرات عمد های شده است. امروزه این واژه علاوه بر دستیابی به نهایت توانایی فرد ناتوان 1 فراتر رفته است و الحاق فرد به جامعه را نیز دربر م یگیرد. توانمندسازی از طریق مشارکت در ارتقای کیفیت زندگی اجتماعی، رویکرد جدید توا نبخشی است. این رویکرد معلولیت را از یک تراژدی فردی به یک مسئله اجتماعی تغییر داده است.هدف اساسی این پژوهش بررسی شاخص های سلامت اجتماعی به منظور بهره بری از آنها در مراکز توانبخشی روش این پژوهش, ترکیبی کمی-کیفی است.
کلمات کلیدی : سلامت اجتماعی -توانبخشی- توانبخشی کودکان و نوجوانان-توانبخشی سالمندان