بررسی روانشناسی محیطی در طراحی مجتمع های مسکونی

فاطمه عامری¹ هاله زنگی آبادی²

1) دانشجویی کارشناسی ارشد معماری، مؤسسه آموزش عالی بعثت کرمان، ایران
2) دانشجویی کارشناسی ارشد معماری، مؤسسه آموزش عالی بعثت کرمان، ایران

محل انتشار : هفتمین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و مهندسی و چهارمین کنگره بین المللی عمران، معماری و شهرسازی آسیا(7icrsie.com)
چکیده :
باتوجه به رشد جمعیت و شهرنشینی، راهبرد بلند مرتبه سازی، در زمان حاضر رواج يافتـه اسـت. بعلـت تجمیـع كاربران در سطحی محدود و بهره‌گیری قابل توجه از منابع انرژی در ساختمان هـای بلنـد، لازمست تـا رويکـرد پايداری در فرآيند طراحی و مرحله بهرهبرداری مورد توجه قرار گیرد. پیشرفت و توسعه فناوری و تخصصی تر شدن علوم مختلف همچون معماری در كنار مسائل مربوط به روانشناسی محیطی از جمله عواملی هستند كه بر آسايش و آرامش انسان تاثیر می گذارند. بر اين اساس بهره گیری از علوم رفتاری در طراحی مجموعه های مسکونی در خصوص ارتباط رفتار انسان و محیط كالبدی مهم می نمايد تا بتوان به ايجاد بستری كالبدی برای »عرصه تعامالت اجتماعی« نايل شد. اهمیت شناخت كافی از موضوع طراحی، نقش تعاملی محیط فیزيکی در پیشبرد يا سركوب افراد و همچنین بهره جستن از اين تعامل از مهم ترين عوامل هستند. پژوهش حاضر از طريق مطالعات كتابخانه ای و با روش توصیفی- تحلیلی در گام نخست، ماهیت دانش روانشناسی محیطی و حوزه های كاركردی آن را مورد بررسی قرار می دهد و سپس به بیان شناخت فضاهای جمعی و مسکونی می پردازد. نتايج حاصل از اين تحقیق نشان می دهد نیازهای انسانی كه عامل جهت دهی به رفتارها می باشد، در فضاهای جمعی مشخص شده و با بررسی اين نیازها، آرامش روانی در اين فضاها افزايش يابد.
کلمات کلیدی : روانشناسی محیطی ادراک طراحی معماری فضاهای جمعی مجتمع مسکونی فضای سبز معماری داخلی