جایگاه مولفه ارتباطات در شایستگی حرفه ای استادان دانشگاه

منوچهر کریمی¹ شیرین فانی²

1) عضو هیات علمی گروه مدیریت منابع انسانی موسسه آموزش عالی علم و فن آوری شمس، تبریز، ایران.
2) عضو هیات علمی گروه روانشناسی موسسه آموزش عالی علم و فن آوری شمس، تبریز، ایران.

محل انتشار : هفتمین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و مهندسی و چهارمین کنگره بین المللی عمران، معماری و شهرسازی آسیا(7icrsie.com)
چکیده :
تحقیق حاضر با هدف مشخص کردن جایگاه مولفه ارتباطی شایستگی حرفه ای استادان دانشگاه و شناسایی شاخص های مربوط به آن (مورد مطالعه : تبریز) انجام گرفت. تا بتوان با ارائه مدلی نسبت به شناسایی پیش بینی کننده های اصلی شایستگی ارتباطی استادان دانشگاه اقدام کرد. روش تحقیق حاضر، از حیث هدف كاربردي و از منظر شيوه اجرا توصیفی ـ پیمایشی است. شایستگی ارتباطی استادان دانشگاه در سه بعد فردی، گروهی، سازمانی و با 108 نمونه شامل استادان و خبرگان آموزش عالی بررسی شد. مدل ارائه شده به روش کمی از طریق آزمون-های تحلیل عاملی تاییدی و معیار افزونگی مورد سنجش قرار گرفت. معیار نیکویی برازش برای مدل نهایی معادل 0.734 بدست آمد که مقدار مناسبی است. براساس نتایج بدست آمده شایستگی ارتباطی در بعد سازمانی با ضریب استاندارد 0.870 ، در بعد فردی 0.859 و بعد گروهی با ضریب استاندارد 0.852 به ترتیب در مرتبه های اول تا سوم قرار گرفتند. از بین 18 شاخص مورد بررسی برای مولفه ارتباطی شایستگی استادان، شاخص شایستگی درک رفتاری متقابل در محیط دانشگاه، شایستگی کنترل و هدایت کلاس و جلسات درون گروهی و شایستگی تسلط بر فناوری های ارتباطی و استفاده از آن در جهت بهبود فرآیندهای سازمان به ترتیب با ضریب استاندارد 0.950 ، 0.937 و 0.919 در رتبه های اول تا سوم قرار گرفتند.
کلمات کلیدی : شایستگی حرفه ای شایستگی های ارتباطی سازمان استاد دانشگاه دانشگاه