طراحی مجتمع مسکونی ویژه سالمندان در شهر بهنمیر با رویکرد سرزندگی کوین لینچ

شیده فضل وزیری¹ رامین درطلوعی² نادیا معقولی³

1) دانشجو کارشناسی ارشد مهندسی معماری موسسه غیرانتفاعی طبری بابل
2) استادیار موسسه غیرانتفاعی طبری بابل
3) استادیار دانشگاه آزاد اسلامی قائم شهر

محل انتشار : چهارمین کنگره بین المللی مهندسی، فناوری و نوآوری(eticong.com/4th)
چکیده :
سالمندی پدیده ای طبیعی است که طی آن تاثیرات فیزیولوژی (روانی اجتماعی) در بدن رخ می دهد. از مشکلات جدی - افراد سالمند در عصر حاضر، عدم احساس شادی و سرزندگی است. رسالت هنر معماری بهبود وضعیت زیستی از طریق افزایش کیفیت فضا است که باید جنبه های عملکردی و زیبایی شناختی، نیازهای روانی و رویاهای روزمره ی افراد را برآورده سازد . به همین علت، از دیدگاه روان شناسی محیطی، افراد نیاز به تجربه حسی، عاطفی و معنوی خاصی نسبت به محیط دارند. این امر در مورد سالمندان بیشتر صادق است. احداث مجتمع های سالمندان و وجود فضاهای تجمع پذیر، می تواند موجب تعاملات وسیع و در نتیجه حس سرزندگی آنان شود. این مقاله در راستای نظریه سرزندگی کوین لینچ با پنج مولفه: ثبات، هم آوایی، ایمنی، حمایت و نگهداری به طراحی مجتمع مسکونی سالمندان پرداخته که سرزندگی را درجه مطلوبیت و حمایت سکونت گاه و از عملکردهای حیاتی، لوازم زیستی، ظرفیت و گنجایش زندگی انسان می داند. همواره ارتباط عمیقی بین طبیعت و انسان وجود داشته و اقلیم معتدل و مرطوب ایران پتانسیل بالایی برای ایجاد سکونت گاه هایی مطابق با سلیقه سالمندان دارد. در این راستا شهر بهنمیر با خصوصیت یک شهر روستای حاصلخیز، مکان مناسبی برای ساخت مجتمع مسکونی ویژه سالمندان بدور از آلاینده های زیستی است. ماهیت این تحقیق کاربردی است و روش آن توصیفی و استنباطی است. داده های این تحقیق به روش کتابخانه ای، ترجمه مقالات به روز خارجی گردآوری و تحلیل شده است. پژوهش معیارهای بیولوژیکی و اکولوژیکی را اساس کار قرارداده و ارتباط محیط بیرونی و طراحی کالبدی را از دریچه حس حمایت و نگهداری در معماری برون گرا و ایجاد سرزندگی با حس بازگشت به خاطرات در محله های مسکونی برای سالمندان طراحی نموده است.
کلمات کلیدی : سالمند روانشناسی محیط مجتمع مسکونی سرزندگی اقلیم معتدل و مرطوب