²

محل انتشار : اولین همایش ملی کارآفرینی با رویکرد تولیدات داخلی(nceuma.ir)
Abstract :
با توجه به پتانسیل افزایش قابل توجه تولید گاز در حدود 100 میلیارد متر مکعب طی سه سال آینده، تدوین و بررسی و اولویت بندی استرتژی های مختلف تخصیص منابع گاز در ایران ضروری بنظر می رسد. برای این منظور، ابتدا پنج استراتژی معول در دنیا شامل صادرات گاز از طریق خط لوله، صادرات LNG، صادرات محصولات پتروشیمی، تبدیل گاز به برق، و تزریق گاز به میادین نفتی انتخاب شدند. سپس از روش با درنظر گرفتن سه معیار اقتصادی، زیست محیطی و ژئوپولتیک-استراتژیک او با استفاده از روش AHP برای اولویت بندی استراتژی های بهره برداری از منابع گاز ستفاده کردیم. برای اندازه گیری معیار اقتصادی از شاخص های NPV، IRR و MIRR بهره جستیم. برای اندازه گیری معیارهای زیست محیطی و ژئوپولتیک-استراتژیک از روش پرسشنامه استفاده کردیم. نتایج نشان داده که مهمترین معیار در انتخاب بهترین استراتژی به ترتیب معیارهای اقتصادی(42.1%)، زیست محیطی (32.6%)، و ژئوپولتیک-استراتژیک (25.3%) هستند. اگرچه تمام استراتژی ها NPV مثبت دارند اما استراتژی های صادرات LNG و تزریق گاز به میادین نفتی اولویت نخست را بر اساس معیار اقتصادی دارند. تزریق گاز اولویت نخست بر اساس معیار زیست محیطی است. صادرات محصولات پتروشیمی اولویت نخست بر اساس معیار ژئوپولتیک-استراتژیک است. با در نظر گرفتن هرسه معیار، استراتژی تزریق گاز به میادین نفتی اولویت نخست است(34.7%). اگرچه سیاستگذاران به توجه به هر کدام از اولویتهای اقتصادی؛ ژئوپولتیکی و زیست محیطی می توانند استراتژی مناسب را انتخاب کنند. با این حال، بر اساس یافته های ما تزریق گاز به میادین نفتی بهترین گزینه از نظر هرسه معیار بوده و استرل=اتژی بلند مدت پایدار است.
Keywords : استراتژی های تخصیص منابع گازی مدل AHP ارزیابی اقتصادی زئوپلیتیک زیست مجیطی