بررسي اثر داروی -Nاستيل سيستئين بر رفتارهای تکراری و تعاملات اجتماعی در مدل شبه-اوتيسم القا شده توسط جداسازي از مادر در موش صحرایی در بدو تولد
بررسي اثر داروی -Nاستيل سيستئين بر رفتارهای تکراری و تعاملات اجتماعی در مدل شبه-اوتيسم القا شده توسط جداسازي از مادر در موش صحرایی در بدو تولد
هدی شریعتمداری1
1) دانشجو کارشناسی ارشد فیزیولوژی جانوری گرایش علوم اعصاب، دانشگاه شهیدبهشتی
محل انتشار :
اولین کنگره ملی مطالعات علوم اعصاب و روان‌شناسی(cnps.ir)
چکیده :
اوتیسم(ASD) یک اختلال طیفی است، یعنی با طیف وسیعی از شدت خود را نشان می‌دهد. این بیماری با عدم موفقیت فرد مبتلا در برقراری ارتباط و تعامل اجتماعی با دیگران مشخص می‌شود. بیماران مبتلا به اوتیسم معمولاً الگوهای رفتاری محدود، تکراری و کلیشه‌ای از خود نشان می‌دهندکه این لزوم تشخیص و درمان زودهنگام را نشان می‌دهد. دلیل اصلی ایجاد فنوتیپ بیماری اوتیسم هنوز نامشخص است اما تغییرات اپی ژنتیک و محیطی پیش از تولد و یا دوران حساس پس از تولد، از جمله ایجاد شرایط استرس زا، مانند جدایی نوزاد از والد در بدو تولد که دوران حساس شکل گیری بسیاری از فرآیندهای مغزی ست، می تواند منجر به ایجاد اختلالات پایدار و دراز مدت و بروز رفتارهای مرتبط با اوتیسم گردد. اوتیسم درمان قطعی دارویی ندارد اگرچه؛ مطالعه‌های زیادی برروی تاثیر مثبت داروی -Nاستیل سیستئین مبنی بر کاهش اثرات التهابی مغز گزارش شده‌است. با‌این‌حال تاکنون مکانیسم‌های مولکولی این دارو به طور کامل اثبات و شناسایی نشده‌است. . بنابراين در اين مطالعه در صدد برآمديم تا اثر مستقیم این درمان دارویی برروی رفتارهای تکراری، محدود و تعاملات اجتماعی مرتبط در مدل حیوانی شبه اوتیستیک مورد ارزيابی قرار دهيم. به منظور دستیابی هرچه کارآمدتر به هدف موردنظر، پس از القاء مدل‌سازی بیماری، توسط جداسازی از مادر، درمان در گروه‌های بیمار به روش گاواژ در زمان و دوز ثابت مشخص شده، صورت گرفت. سپس جهت اطمینان از اختلال مغز و مقایسع عملکرد دارو در گروه اوتیسم درمان شده نسبت به سایر گروه‌ها، هر نمونه مورد تست‌های رفتاری مربوطه قرار گرفت.
کلمات کلیدی :
واژگان كليدي: اختلال طیف اوتیسم
تست رفتاری
جداسازی از مادر
N-استیل سیستئین