مقایسة امیدواری در عرصه‌های خاص و معنای زندگی فارغ التحصیلان دانشگاهی شاغل و بیکار

زکیه بیرجندی فخرابادی¹

1) دانشجوی کارشناسی ارشد روان‌شناسی عمومی، دانشگاه سیستان و بلوچستان -

محل انتشار : اولین کنگره ملی مطالعات علوم اعصاب و روان‌شناسی(cnps.ir)
چکیده :
زمینه و هدف: اشتغال یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های دانش‌جویانی است که از دانشگاه فارغ التحصیل می‌شوند و برخی از آن‌ها می‌توانند با اتمام دانشگاه شاغل شوند و برخی دیگر از این مهم بازمی‌مانند؛ از آنجا که بیکاری اثرات زیان‌باری بر سلامت روان افراد دارد، این پژوهش با هدف مقایسة امیدواری در عرصه‌های خاص و معنای زندگی فارغ التحصیلان دانشگاهی شاغل و بیکار انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعة آماری این پژوهش را فارغ التحصیلان مقطع ارشد دانشگاه سیستان و بلوچستان تشکیل می‌دادند که از میان آن‌ها 120 نفر (32 مرد و 88 زن) با روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند و به پرسش‌نامه‌های امیدواری حوزه‌های خاص (DSHS) سیمپسون (1999) و معنا در زندگی (MLQ) استگر (2010) پاسخ دادند. داده‌های حاصل از جمع‌آوری این پرسش‌نامه‌ها با شاخص‌های آمار توصیفی و آزمون‌های تحلیل واریانس تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته‌ها: یافته‌های حاصل از تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نشان داد که امیدواری در عرصه‌های خاص و معنای زندگی میان فارغ التحصیلان دانشگاهی شاغل و بیکار تفاوت معناداری دارد (0/001>P). بحث و نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از یافته‌ها نشان‌داد که امیدواری در عرصه‌های خاص و معنای زندگی میان فارغ التحصیلان دانشگاهی شاغل بیش از فارغ التحصیلان دانشگاهی بیکار است؛ باتوجه به پیامدهای منفی اجتماعی و روان‌شناختی، مسئولان و برنامه‌ریزان بایستی اقدامات لازم را در این زمینه انجام دهند تا از آسیب‌های اجتماعی حاصل از بیکاری جلوگیری شود و فارغ التحصیلان دانشگاهی بتوانند معنای زندگی خود را جست‌وجو کرده و امیدواری خود را در عرصه‌های مختلف شغلی، تحصیلی، خانوادگی بهبود بخشند.
کلمات کلیدی : امیدواری در عرصه‌های خاص معنای زندگی اشتغال دانشجویان