اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر کاهش تعارض زناشویی و افزایش صمیمیت جنسی در میان زوجین آسیب دیده از روابط فرا زناشویی در دوران کرونا.
اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر کاهش تعارض زناشویی و افزایش صمیمیت جنسی در میان زوجین آسیب دیده از روابط فرا زناشویی در دوران کرونا.
شجاعی1
1) محمدرضا
محل انتشار :
اولین کنگره ملی مطالعات علوم اعصاب و روانشناسی(cnps.ir)
چکیده :
پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر کاهش تعارض زناشویی و افزایش صمیمیت جنسی در میان زوجین آسیب دیده از روابط فرا زناشویی در دوران کرونا در میان زوجین شهر زنجان انجام گرفت. در این پژوهش از روش تحقیق نیمه تجربی به شیوه پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زوجین مراجعه کننده به کلینیک های روانشناسی و مشاوره شهر زنجان در سال 1401 بود. از میان این مراجعین، 30 زوج به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15 زوج) جایگزین شدند. تحلیل داد های پژوهش نشان داد در متغیر تعارض زناشویی میان گروه آزمایش و کنترل در پس آزمون تغییرات معناداری مشاهده می شود که نشان می دهد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث کاهش تعارض زناشویی و افزایش صمیمیت جنسی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل گردیده است. همچین نتایج این پژوهش نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش تعارض زناشویی و افزایش صمیمیت جنسی در میان زوجین آسیب دیده از روابط فرا زناشویی در شهر زنجان موثر است و استفاده از این روش درمانی در این افراد سودمند و موثر به نظر می رسد.
کلمات کلیدی :
درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد
تعارض زناشویی
صمیمیت جنسی.