نقش جهتگیری زندگی مثبت و منفی در پیش بینی سازگاری زناشویی زنان متاهل
نقش جهتگیری زندگی مثبت و منفی در پیش بینی سازگاری زناشویی زنان متاهل
مژده نعمتی1 شبنم فرجامیفر2
1) کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشکدهی علوم پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان، همدان، ایران.
2) کارشناس ارشد روانشناسی بالینی ، دانشکدهی علوم پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان، همدان، ایران.
محل انتشار :
اولین همایش ملی خانواده آرمانی(cifuma.ir)
چکیده :
هدف پژوهش حاضر نقش جهتگیری زندگی مثبت و منفی در پیش بینی سازگاری زناشویی زنان متاهل بود. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی بود و از لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعهی آماری این پژوهش شامل کلیهی معلمان زن متاهل شهر بروجرد در سال 1401 بودند که 250 نفر از این زنان بهعنوان نمونهی آماری بهصورت در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامههای سازگاری زناشویی اسپانیر (1976) و جهتگیری زندگی شییر و کارور (1985) پاسخ دادند. دادهها با روش ضریب همبستگی و رگرسیون چندگانه در نرمافزار آماري 21 SPSS مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند. یافتهها نشان داد که بین جهتگیری مثبت با سازگاری زناشویی همبستگی مثبت و معنادار و بین جهتگیری منفی با سازگاری زناشویی همبستگی منفی و معنادار وجود دارد. بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که جهتگیری زندگی از متغیرهای مرتبط با سازگاری زناشویی زنان متأهل میباشد که نیازمند توجه توسط مشاوران حوزه خانواده و درمانگران میباشد.
کلمات کلیدی :
جهتگیری زندگی
سازگاری زناشویی
زنان متاهل.