کاربرد طرحواره درمانی تحلیلی برای درمان اختلال افسردگی اساسی: یک درمان موردی

داود قادری¹

1) 1- دانشجوی دکتری روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی. واحد رودهن،دانشگاه آزاد اسلامی. رودهن. ایران.

محل انتشار : سومین همایش ملی آسیب شناسی روانی(asruma3.ir)
چکیده :
زمینه: افسردگی به عنوان جدی¬ترین بیماری قرن، نیازمند درمان مؤثر و ماندگار است. با توجه به شیوع بالای این اختلال، وجود تفکر خودکشی در دو سوم این افراد و عدم موفقیت درمان برای برخی از بیماران، طراحی درمان¬هایی با بیشترین میزان پاسخ¬دهی موضوع لازم توجه می¬باشد. هدف: این پژوهش با هدف مشخص نمودن کاربرد طرحواره درمانی تحلیلی برای درمان اختلال افسردگی اساسی و تشریح تکنیک¬ها، پرتکل درمان و نوآوری¬های انجام شده در درمان AST انجام شد. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه موردی بالینی است. در این مقاله، فرآیند و نتایج درمان AST برای بیمار خانم، 28ساله و مبتلا به افسردگی اساسی گزارش می¬شود. این بیمار قبل و بعد از درمان و در مراحل پیگیری آزمون¬¬های افسردگی بك، باورهای هسته¬ای ناسازگار، طرح¬واره¬های ناسازگار تحلیلی و نیازهای هیجانی اولیه را کامل کرد. همچنین تحت برنامه¬ی درمانی سی و شش جلسه¬ای AST قرار گرفت. یافته¬ها: نتایج درمان این بیمار کاملاً موفقیت آمیز بود. پیگیری 3 و 6 ماهه نیز نشان داد که تغییرات درمانی از ثبات و استمرار برخوردار بوده و در این دوره بازگشتی صورت نگرفته است. نتایج درمان این بیمار، تأثیرات درمانی عمیق و پایدار مدل روان¬-درمانگری را تأیید می¬کند. نتیجه¬گیری: مدل طرحواره درمانی تحلیلی جهت کاربرد در بهبود مشکلات خلقی، تعدیل طرحواره¬های ناسازگار و تقویت حرمت خود پیشنهاد می¬گردد.
کلمات کلیدی : روان درمانگری طرحواره درمانی تحلیلی باورهای هسته¬ای ناسازگار طرحواره¬های ناسازگار تحلیلی نیازهای هیجانی اولیه