اثربخشی واقعيت درمانى بر افزايش بهزيستى اجتماعى و کاهش علائم افسردگى در افراد با تجربه شکست عاطفی

اثربخشی واقعيت درمانى بر افزايش بهزيستى اجتماعى و کاهش علائم افسردگى در افراد با تجربه شکست عاطفی

مرتضی مشایخی1 افسانه طاهری2

1) کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، تهران
2) استادیار گروه روان شناسی،دانشکده روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن،تهران

محل انتشار : سومین همایش ملی آسیب شناسی روانی(asruma3.ir)
چکیده :
هدف از انجام این پژوهش، بررسی واقعيت درمانى بر کاهش علائم افسردگى و افزايش بهزيستى اجتماعى در افراد با تجربه شکست عاطفی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه افراد با تجربه شکست عاطفی مراجعه کننده به کلینیک روشنا و فرانگاه در سال ۱۳98 بود. از میان جامعه آماری موردنظر با توجه به ملاک های ورود،30 نفر بصورت در دسترس انتخاب شدند. این پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه كنترل بود. داده‌های پژوهش به وسیله پرسشنامه افسردگی بک و پرسشنامه بهزیستی اجتماعی کیز در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون از هر دو گروه جمع آوری شد. داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزارSPSS در دو بخش توصیفی و استنباطی مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت نتایج پژوهش نشان داد آموزش واقعيت درمانى بر کاهش علائم افسردگى و افزايش بهزيستى اجتماعى در افراد با تجربه شکست عاطفی اثر بخش بوده است.
کلمات کلیدی : واقعيت درمانى علائم افسردگى بهزيستى اجتماعى تجربه شکست عاطفی