نقش بیاشتیاقی اخلاقی در پیش بینی نشانههای اختلال سلوک در نوجوانان
نقش بیاشتیاقی اخلاقی در پیش بینی نشانههای اختلال سلوک در نوجوانان
فاضله حیدری1 محمد نریمانی2 سجاد بشرپور3
1) دکتری روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی
2) استاد روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی
3) استاد روانشناسی، دکتری دانشگاه محقق اردبیلی
محل انتشار :
سومین همایش ملی آسیب شناسی روانی(asruma3.ir)
چکیده :
اختلال سلوک یکی از اختلالات شایع دوره کودکی و نوجوانی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش بیاشتیاقی اخلاقی در پیش بینی نشانههای اختلال سلوک در نوجوانان انجام گرفت. در این مطالعه توصیفی که به روش همبستگی انجام گرفت، جامعه آماری شامل تمامی دانشآموزان دورههای اول و دوم متوسطه شهر ارومیه در سال تحصیلی 1400-1399 بود. تعداد 220 نفر به روش نمونهگیری تصادفی چندمرحلهای انتخاب و به پرسشنامه تواناییها و مشکلات و مقیاس بیاشتیاقی اخلاقی پاسخ دادند. دادههای به دست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که نتایج تحلیل نشان داد که 15 درصد از کل واریانس مشکلات سلوک به وسیله مکانیسمهای بیاشتیاقی اخلاقی تبیین میشود. از بین مؤلفههای بیاشتیاقی اخلاقی، توجیه اخلاقی و انسانیتزدایی به طور معنیداری توانستند مشکلات سلوک را پیش بینی کنند. این نتایج نشان میدهند که بیاشتیاقی اخلاقی عامل خطری برای مشکلات سلوک در دوره نوجوانی میباشد.
کلمات کلیدی :
مشکلات سلوک
بیاشتیاقی اخلاقی
نوجوانان.