به سوی طراحی فضای زندگی سالم بر اساس رفتار انسانی در شرایط اپیدمی با رویکرد طراحی محاسباتی

محمد مهدی فخیمی¹ نگار سعادت²

1) دانشجوی دکتری طراحی داخلی دانشگاه مینه سوتا آمریکا
2) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه فلورانس ایتالیا

محل انتشار : دومین کنگره بین المللی مهندسی عمران ، معماری ، مصالح ساختمانی و محیط زیست(caucong.com/2nd)
چکیده :
مقابله با شیوع عفونت ها در محیط های ساخته شده همواره یکی از دغدغه های اصلی کارشناسان و دست اندرکاران سلامت بوده است. توصیه‌ها و اقدامات پیشگیرانه در این زمینه بیشتر حول محور رعایت بهداشت عمومی و رفتار انسان است، در حالی که در میان عوامل مؤثر در انتشار عفونت‌ها و ویروس‌ها، فضاهای زندگی اساسی‌ترین نقش را ایفا می‌کنند. بررسی رفتار انسان در شرایط همه گیر، بازنگری استانداردهای طراحی و تعیین قوانین جدید مبتنی بر جلوگیری از انتشار ویروس ها و عفونت ها، تنها راه حل برای تضمین سلامت انسان هایی است که بیشتر عمر خود را در فضاهای زندگی سپری می کنند. هدف اصلی این مطالعه استفاده از دو رویکرد محاسباتی، نحو فضا و گرامر شکل، در ارزیابی و بهینه‌سازی فضاهای زندگی بر اساس رفتار انسان در صورت روابط فضایی و عملکردی مناسب است. عامل اصلی در ارزیابی، بررسی پیکربندی فضایی برای تعیین نقاط ضعف فضای زندگی از نظر انتشار ویروس در فضاهای داخلی است که سلامت ساکنین را چه از نظر جسمی و چه از نظر روحی تحت تاثیر قرار داده است. سپس روابط بین فضاها، از جمله فضایی، توپولوژی و انعطاف‌پذیری برای شناسایی تحولات مورد نیاز در پلان چیدمان طبقه مورد بررسی قرار می‌گیرد. بر اساس ویژگی های استخراج شده از پلان چیدمان طبقات، استراتژی ها و قوانین خاصی تعریف می شود تا برای ساختمان های سالم آینده با ویژگی های معماری مشابه قابل اجرا باشد. در نتیجه یافته های ما، معماران و برنامه ریزان می توانند ساختمان هایی را با در نظر گرفتن رفتار انسان در فضا طراحی کنند.
کلمات کلیدی : محاسبات طراحی نحو فضا گرامر شکل سلامت رفتار انسان فضای زندگی