تجربه ی عرفانی درمرمت آثار تاریخی

زیباجنیدی¹

1) دانشجوی دکترای زبان وادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی فیروزآباد

محل انتشار : دومین کنگره بین المللی مهندسی عمران ، معماری ، مصالح ساختمانی و محیط زیست(caucong.com/2nd)
چکیده :
انسان درتاریخ پرفراز ونشیب خویش به نگهداری وترمیم آثار قدیمی و تاریخی، وابستگی غریبی داشته است؛ این علاقه به حفظ وترمیم، علاوه بر حفاظت از آثار، باعث آرامش روحی وروانی وی نیزمی شد؛ انسان درکنار مساجد ومعبدها، به نیایش مشغول می شدوبا نذرونیازی که برآورده می شد به ترمیم مکان های مقدس یا ساخت وساز مکانی برای عبادت دیگران مشغول می شد تا نذرخویش به طبیعت را اداکند؛درطول تاریخ بارها مکان های مقدس و آرامگاه های بزرگان ترمیم وبازسازی شده است؛ این کار می توانست براثر کشف وشهود و براثردیدن رؤیای صادقه ای باشد که به وی درعالم خواب دستورداده شده بود این کار را انجام دهد یا این که به خاطر علاقه ی خویش به بزرگان وعالمان دین این مخارج را برخویش هموار می کرد؛ این نوشته براساس تحقیق در مقاله وکتاب های علمی و آموزشی، ازعرفان و روان شناسی ومعماری اسلامی و بازسازی و مرمت آثار فرهنگی ، ملی وتاریخی نوشته شده است؛هدف ازنوشتن این تحقیق توجه و دقت مردم به حفظ ونگهداری آثار تاریخی وجلوگیری از تخریب خواسته یا ناخواسته ی آن توسط ناآگاهان است؛امید که این تحقیق مثمرثمرافتد.
کلمات کلیدی : تجربه عرفانی آثارتاریخی آثارفرهنگی ترمیم