تاثیر پریشانی روان‎شناختی بر سلامت معنوی با توجه به نقش میانجیگری تاب آوری در افراد با سابقه اقدام به خودکشی در مراجعین مراکز بهداشتی- درمانی شهر اصفهان

حمیدرضاحیدری¹

1) دانشجوي كارشناسي، روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، ایران-

محل انتشار : ششمین کنفرانس ملی روانشناسی (علم زندگی)(lifeconf.ir)
چکیده :
پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه پریشانی روان‎شناختی بر سلامت معنوی با میانجی‎گری تاب آوری در افراد با سابقه اقدام به خودکشی در مراجعین مراکز بهداشتی- درمانی شهر اصفهان انجام گردید. روش پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی مبتنی برمدل‎یابی معادلات ساختاری بود. جامعۀ پژوهش شامل همۀ مراجعان با سابقه اقدام به خودکشی به مراکز بهداشتی- درمانی شهر اصفهان در سال 1400-1401 می‎باشند که از این بین با استفاده از روش نمونه‎گیری در دسترس تعداد 314 انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه پریشانی روان‎شناختی، پرسشنامه سلامت معنوی و پرسشنامه تاب آوری بود. داده‎ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS نسخه 26 و مدل سازی معادلات ساختاری (PLS) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‎ها نشان داد که مدل پریشانی روان‎شناختی بر سلامت معنوی با میانجی‎گری تاب آوری در افراد دارای سابقه اقدام به خودکشی برازش مناسبی و اثر معنی‎دار داشت(01/0>P). درافراد دارای تجربه اقدام به خودکشی، تاب آوری‎ می‎تواند به تعدیل اثرات منفی پریشانی روان‎شناختی به واسطه بهبود سلامت معنوی کمک نماید.
کلمات کلیدی : پریشانی روان‎شناختی سلامت معنوی تاب‎آوری افراد با سابقه اقدام به خودکشی