بررسی مفهوم روانشناسی اسلامی با تأملی در آیات قرآن کریم و نهج البلاغه و تبیین دقیق آن

سیّد سهراب حسینی¹ حسن رضایی² علی جوکار³

1) دانشجوی کارشناسی رشته الهیات دانشگاه فرهنگیان شهید مطهری شیراز
2) دانشجوی کارشناسی رشته الهیات دانشگاه فرهنگیان شهید مطهری شیراز
3) دانشجوی کارشناسی رشته مشاوره و امور راهنمایی دانشگاه فرهنگیان شهید مطهری شیراز

محل انتشار : ششمین کنفرانس ملی روانشناسی (علم زندگی)(lifeconf.ir)
چکیده :
هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر روان‌شناسی بر دین مبین اسلام بود. روش پژوهش حاضراز نوع غیرآزمایشی و توصیفی پیمایشی بود. ابزار پژوهش پرسش‌نامه محقق ساخته بود. روایی پرسشنامه مورد تأیید متخصصین و اساتید قرار گرفت و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ867./ و تحلیل عاملی تأییدی مورد تأیید قرار گرفت. امروزه موضوع تربیت اخلاقی در بحث‌های فردی و اجتماعی از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است چراکه از یک سو، نجات جوامع از بحران‌هایی مانند از هم گسیختگی خانوادگی، خودکشی و اختلالات روانی درگرواخلاق است واز سوی دیگر، برای رسیدن به جامعه اخلاقی نیازمند تربیت انسان‌هایی اخلاقی به عنوان واحد‌های بنیادین جامعه‌ایم. علاوه بر این، در بحث‌های فردی نیز مسیر تکاملی انسان با هدف قرب الهی، جز با تربیت اخلاقی میسر نمی‌شود. ازآنجاکه رویکرد‌های موجود دارای نگاه تک بعدی بوده و تناسبی با رفتار فرهنگ اسلامی ایران نداشته‌اند. انسان متعادل در حوزه بینش، عقلش بر جهلش، در گرایش، پاکدامنی بر شهواتش و در رفتار، شجاعت بر ترسش غلبه می‌کند. نخست با مراجعه به منابع اسـلامی بـه شناسـایی مفـاهیم اساسی و گزاره‌هایی پرداخته‌ایم که دربردارنده مهم‌ترین باور‌های اعتقادی می‌باشد. از روش‌های پرورش استعداد‌های عقلانی، خودشناسی و کرامت نفس و عادت‌سازی می‌توان در این زمینه بهره جست.
کلمات کلیدی : متون دینی تربیت اخلاقی روان‌شناسی اسلامی بررسی تطبیقی.